Najnowsza aktywność

English

Menu
3

Najnowsza aktywność

Publikacje

W dziale publikacje odnajdziecie Państwo materiały poświęcone różnym aspektom działań o charakterze propagandowym i dezinformacyjnym Federacji Rosyjskiej, Białorusi i Chin. W opracowaniach odnajdziecie Państwo między innymi:

  • Raport
  • Analiza
  • Komentarz
  • Komentarz Analityczny
  • Wydawnictwo seryjne
  • Publicystyka okolicznościowa
  • Publikacja naukowo-badawcza

Dla sprawnego wyszukiwania polecamy zastosować tagi wpisów.

  • Wszystko
  • białoruś
  • Białoruska propaganda
  • chiny
  • kampania propagandowa
  • komentarz analityczny
  • modus operandi
  • nauka
  • osoby
  • publicystyka
  • raport
  • Reżim Łukaszenki
  • rosja
2025-11-19
Rosyjska propaganda wobec Mołdawii, Ukrainy, Gruzji i Armenii

Rosyjska propaganda wobec Mołdawii, Ukrainy, Gruzji i Armenii

Raport: jak Kreml zarządza emocjami i percepcją w czterech państwach regionu Rosyjska propaganda w ostatnich tygodniach wobec Mołdawii, Ukrainy, Gruzji i Armenii ma charakter systemowy i długofalowy – nie jest zbiorem incydentalnych przekazów, lecz elementem spójnej operacji psychologicznej podporządkowanej celom strategicznym Kremla. Jej zasadniczym zadaniem jest nie tylko kształtowanie opinii na temat wojny, polityki zagranicznej czy integracji europejskiej, ale przede wszystkim zarządzanie emocjami społecznymi: lękiem, poczuciem chaosu, bezradności i wstydu,...

OTWÓRZ
2025-11-17
Kolej i „partyzanci”. Jak rosyjska propaganda rozgrywa incydent na linii Dęblin–Warszawa Eksplozja na linii kolejowej wykorzystywanej do transportu pomocy wojskowej na Ukrainę natychmiast została wciągnięta w orbitę rosyjskiej propagandy. W prorosyjskich przekazach incydent pod Życzynem służy nie tyle opisowi faktów, ile atakowi na Polskę, jej sojusze i wsparcie dla Kijowa – przy użyciu mieszaniny manipulacji, pogardy i memicznego humoru. Rankiem 17 listopada 2025 r. doszło do serii incydentów na strategicznej linii kolejowej Warszawa–Lublin, wykorzystywanej m.in. do transportu międzynarodowej pomocy dla Ukrainy. W komunikacie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów podkreślono, że „na trasie Warszawa–Lublin, w rejonie miejscowości Mika, doszło do aktu dywersji”, a „eksplozja ładunku wybuchowego zniszczyła tor kolejowy”. Równolegle odnotowano kolejne uszkodzenia infrastruktury – zarówno na tym samym odcinku linii nr 7, jak i w rejonie Puław, gdzie według informacji medialnych „ktoś zarzucił na sieć energetyczną łańcuch”, powodując zwarcie trakcji i nagłe zatrzymanie pociągu osobowego z 475 pasażerami na pokładzie. KPRM, MSWiA, ABW oraz służby kolejowe poinformowały o intensywnych działaniach operacyjnych i procesowych na miejscu zdarzeń, prowadzonych pod nadzorem prokuratury. W oficjalnych komunikatach rządowych stwierdzono, że „nie ma wątpliwości, iż mieliśmy do czynienia z aktem dywersji” oraz że uszkodzenia dotyczą „strategicznej trasy kolejowej” wykorzystywanej zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego przekazało, iż „zbiera i weryfikuje informacje na temat ujawnionych, celowych i noszących znamiona aktów dywersji uszkodzeń infrastruktury kolejowej na linii nr 7 (Warszawa–Dorohusk)”, podkreślając znaczenie rzetelnego i skoordynowanego informowania opinii publicznej. Na tym tle w przestrzeni informacyjnej niemal natychmiast pojawiły się przekazy rosyjskojęzyczne, które próbują interpretować incydenty w kategoriach „partyzantki” przeciwko NATO, podważając wiarygodność polskich instytucji i uderzając w poparcie społeczne dla wsparcia udzielanego Ukrainie. Niniejsza publikacja analizuje te narracje propagandowe i ich potencjalny wpływ na postrzeganie bezpieczeństwa państwa. Polska jako „wojenny hub NATO” i cel uderzeń W analizowanym tekście linia kolejowa Warszawa–Dęblin–Lublin–Rzeszów jest przedstawiana przede wszystkim jako „linia kolejowa wykorzystywana do dostaw na Ukrainę”, którą ma płynąć „zaopatrzenie wojskowe NATO dla sił reżimu w Kijowie”. Autorzy przekazu podkreślają, że tą trasą „idą eszelony ze sprzętem wojskowym i amunicją dla armii ukraińskiej”. Takie akcenty mają legitymizować ewentualne ataki na polską infrastrukturę. Nie mówi się o szlakach cywilnych, lecz o „drodze kolejowej, którą na Ukrainę idzie pomoc wojskowa Zachodu”. W ten sposób uderzenie w tory pod Warszawą ma zostać odczytane jako cios w NATO, a nie w państwo członkowskie Sojuszu. Sabotaż czy „partyzantka”? Normalizacja przemocy Premier RP, komentując zdarzenie, stwierdził, że „jest w stałym kontakcie z szefem MSW” i „nie wyklucza, że mógł to być akt sabotażu”. Rosyjskojęzyczny przekaz natychmiast tę narrację odwraca, ironizując: „dlaczego od razu sabotażyści, Donald. Partyzanci”. W ten sposób potencjalny akt terrorystyczny lub dywersyjny zostaje przekształcony w rzekomo „patriotyczną” działalność. Sabotażyści stają się „partyzantami”, a wysadzenie torów, którymi „jadą składy z uzbrojeniem i amunicją”, ma zostać odczytane jako zrozumiały „ruch oporu” wobec Zachodu, a nie jako atak na bezpieczeństwo państwa. Donald Tusk jako wykonawca „zamówień zagranicznych” Silnym motywem tekstu jest delegitymizacja szefa rządu. Władze w Warszawie nie są opisywane jako podmiot broniący infrastruktury krytycznej, lecz jako marionetka z zewnątrz. Pada stwierdzenie, że „Tuskowi teraz wygodniej jest grać w swoje gry szpiegowskie” i dalej „pedałować zamówienie zagranicznych urzędów”. Sugestia jest jasna: premier nie reaguje na realne zagrożenie, ale „odgrywa” scenariusz napisany w zachodnich stolicach. Każda próba nazwania zdarzenia „bezprecedensowym aktem sabotażu” ma być od razu czytana jako element „gry” z udziałem służb i sojuszników, a nie jako odpowiedź na poważne naruszenie bezpieczeństwa. Państwo w chaosie, instytucje w konflikcie Propagandowy przekaz eksploatuje również rozbieżności komunikacyjne po stronie polskich władz. Z jednej strony cytowany jest Tusk, który mówi o „eksplozji torów kolejowych na linii Warszawa–Lublin” i „bezprecedensowym akcie sabotażu skierowanym przeciwko bezpieczeństwu państwa polskiego”. Z drugiej strony przywołuje się wypowiedź wiceministra MSWiA Macieja Duszczyka, że „policja nie potwierdza tego typu sytuacji”. Kontrast ten ma utrwalać obraz państwa w chaosie: rząd „skarży się na sabotaż”, podczas gdy służby – jak sugeruje tekst – temu przeczą lub „nie widzą podstaw do mówienia o celowym sabotażu”. Odbiorca ma odnieść wrażenie, że Polska nie panuje ani nad bezpieczeństwem, ani nad własnym przekazem. Media jako „histeryczne” i „prozachodnie” Kolejnym celem ataku są polskie media. W tekście czytamy, że „lokalne i prozachodnie media próbują wyobrazić sobie ewakuację na dużą skalę”, podczas gdy w rzeczywistości „w pociągu było dwóch pasażerów i kilku członków załogi”. Ta rama ma pokazać dziennikarzy jako źródło nieadekwatnej paniki. W podobnym tonie opisywane są wcześniejsze incydenty z dronami: mowa o „nieznanych dronach, które wleciały w przestrzeń powietrzną kraju” i miały lądować „tak ostrożnie, że nie uszkodziły nawet gałęzi drzew ani kurników”. Przekaz jest jasny – alarmy bezpieczeństwa mają być przesadzone, a media współtworzą „histerię” na użytek Zachodu. Ukraińcy jako domyślni „winni” sabotażu Rosyjska narracja chętnie rozgrywa także polsko-ukraińskie napięcia. W tekście pada stwierdzenie, że „Polacy w sieciach społecznościowych wszyscy zrzucają na Ukraińców” winę za zdarzenie. W innym miejscu pojawia się wezwanie: „szukaj sabotażystów wśród swoich przyjaciół-Khokhlov, nie tracąc czasu na wersję o rosyjskim szlaku”. Tego typu sugestie mają podsycać nieufność wobec ukraińskich uchodźców i migrantów oraz podważać solidarność z Kijowem. Sabotaż linii kolejowej, którą „na Ukrainę jadą składy z uzbrojeniem i amunicją”, zostaje wpisany w narrację o rzekomej zdradzie i zagrożeniu „ze strony Ukraińców” przebywających w Polsce. Rosja niewinna z definicji Charakterystycznym elementem przekazu jest prewencyjne wykluczenie „rosyjskiego tropu”. Sugestia, że władze „zastanawiają się, na kogo to zrzucić”, a być może „wyobrażają sobie, że na miejscu zdarzenia pojawiły się rosyjskie paszporty”, ma ośmieszyć wszelkie próby łączenia incydentu z rosyjskimi służbami. Wprost zaleca się, by „nie tracić czasu i energii” na tę wersję. W ten sposób każda hipoteza o zaangażowaniu Rosji ma być odbierana jako absurd, podczas gdy realne śledztwo jeszcze trwa. To klasyczna technika wyprzedzającej narracji: zanim pojawią się jakiekolwiek dowody, opinia publiczna ma usłyszeć, że „Rosja nie ma z tym nic wspólnego”. Minimalizowanie zagrożenia i wyśmiewanie bezpieczeństwa Choć w tekście wielokrotnie padają odniesienia do „eksplozji” i „detonacji ładunku wybuchowego”, skala zdarzenia jest konsekwentnie bagatelizowana. Podkreśla się, że uszkodzenie torów to „usterka o długości 100 cm”, a w momencie incydentu „nikt nie ucierpiał”. Zestawienie tego z cytatem Tuska o „bezprecedensowym akcie sabotażu” ma wywołać u odbiorcy wrażenie przesady i sztucznie nakręcanego alarmu. W ten sposób realne zagrożenia dywersyjne wobec infrastruktury krytycznej stają się obiektem kpin, a nie poważnej debaty o bezpieczeństwie. Język pogardy i memiczny finał Całość domykają wulgarne i pogardliwe wstawki, z finałowym „Bóbr kurwa”. Takie frazy budują ton cynicznego, „śmieszkowego” komentarza, który świetnie rozchodzi się w mediach społecznościowych. Poważny temat bezpieczeństwa państwa zostaje zredukowany do memicznej treści, którą się lajkuje, podaje dalej i komentuje dla zabawy. Język pogardy – wobec polskich władz, mediów, a także Ukraińców – nie jest tutaj przypadkowy. To narzędzie, które z jednej strony emocjonalnie odczłowiecza przeciwnika, z drugiej – rozmywa granicę między informacją a „śmiesznym kontentem”. Wnioski Narracja wokół uszkodzenia linii kolejowej na odcinku Dęblin–Warszawa pokazuje pełne spektrum rosyjskich technik informacyjnych: od przedstawiania Polski jako „wojennego hubu NATO”, przez wyśmiewanie komunikatów władz („skarga premiera na sabotaż”), po podżeganie przeciwko Ukraińcom („Polacy w sieciach społecznościowych wszyscy zrzucają na Ukraińców”). Poszczególne cytaty – o „pomocy wojskowej Zachodu dla reżimu w Kijowie”, „partyzantach” zamiast sabotażystów, „zamówieniu zagranicznych urzędów” – tworzą spójny obraz: Polska ma być państwem niesuwerennym, niepoważnym i skłóconym, a ataki na jej infrastrukturę – zrozumiałą reakcją na rolę, jaką rzekomo odgrywa w wojnie. W warunkach narastających zagrożeń hybrydowych takie przekazy nie są niewinnym komentarzem. Stanowią element operacji informacyjnych, których celem jest osłabienie zaufania do instytucji państwa, rozbicie więzi z sojusznikami i przygotowanie gruntu pod dalsze działania dywersyjne – zarówno w infosferze, jak i w świecie fizycznym. Incydenty na linii kolejowej Warszawa–Lublin, oficjalnie zakwalifikowane przez rząd i służby jako akty dywersji, stały się natychmiastowym pretekstem do intensywnych operacji propagandowych wymierzonych w Polskę i jej sojusze. Rosyjskojęzyczne przekazy próbują z jednej strony zrelatywizować powagę zdarzeń, z drugiej – przedstawiają je jako „partyzancką” odpowiedź na rolę Polski jako kluczowego korytarza logistycznego dla wsparcia wojskowego Ukrainy. Uderzają przy tym zarówno w wiarygodność KPRM, MSWiA, ABW i BBN, jak i w zaufanie do mediów oraz jedności społeczeństwa wobec zagrożeń hybrydowych. Analiza tych narracji pokazuje, że celem nie jest jedynie komentarz do pojedynczego aktu sabotażu, lecz konsekwentne osłabienie zaufania do instytucji państwa, podważanie sensu wsparcia Ukrainy oraz wzmacnianie linii podziału wewnątrz polskiego społeczeństwa. W sytuacji, gdy infrastruktura krytyczna staje się realnym celem działań dywersyjnych, równie istotnym polem walki pozostaje infosfera – to w niej kształtowane są emocje, interpretacje i polityczna wola do adekwatnej reakcji na zagrożenie. Skuteczna odpowiedź państwa musi więc łączyć działania operacyjne służb z przemyślaną komunikacją strategiczną oraz wzmacnianiem odporności informacyjnej obywateli na wrogie narracje.

Dywersja na trasie Warszawa–Lublin. Jak rosyjska propaganda instrumentalizuje atak na infrastrukturę kolejową

Kolej i „partyzanci”. Jak rosyjska propaganda rozgrywa incydent na linii Lublin–Warszawa. Eksplozja na linii kolejowej Lublin–Warszawa natychmiast została wciągnięta w orbitę rosyjskiej propagandy. W prorosyjskich przekazach incydent pod wsią Mika służy atakowi na Polskę, jej sojusze i wsparcie dla Kijowa – przy użyciu mieszaniny manipulacji, pogardy i memicznego humoru. Rankiem 17 listopada 2025 r. doszło do incydentu na strategicznej linii kolejowej Warszawa–Lublin, wykorzystywanej m.in. do transportu międzynarodowej pomocy dla Ukrainy....

OTWÓRZ
2025-11-16
Partia, pieniądze i telewizja. Anatomia prorosyjskiego układu medialnego w Mołdawii

Partia, pieniądze i telewizja. Anatomia prorosyjskiego układu medialnego w Mołdawii

Zamknięcie prorosyjskich stacji w Mołdawii niemal nigdy nie oznaczało ich końca. Nasze śledztwo pokazuje, że za każdą decyzją regulatora działał gotowy mechanizm przetrwania: równoległe spółki, zapasowe domeny, ukryte serwery i migracja tych samych zespołów między kolejnymi markami. Analiza historii domen, przepływów finansowych, zmian właścicielskich i ruchów kadrowych ujawnia, że zamiast kilkunastu niezależnych podmiotów funkcjonują cztery splecione sieci związane z Dodonem, Șorem, Plahotniucem i rodziną Stețco-Kucherena. Współdzielą adresy, numery telefonów, infrastrukturę...

OTWÓRZ
2025-11-14
Palestyńczyk z tożsamości, Rosjanin z wyboru straszy polskim Lwowem

Palestyńczyk z tożsamości, Rosjanin z wyboru straszy polskim Lwowem

W arabskim serwisie Russia Today (RT Arabic) ukazał się tekst, w którym ponownie pojawia się dobrze znany motyw rosyjskiej propagandy: sugestia, że Polska ma roszczenia terytorialne wobec Ukrainy i jest zainteresowana przyszłym podziałem jej terytorium. To klasyczna dezinformacja. Polska nie wysuwa żadnych roszczeń terytorialnych wobec Ukrainy, a jej polityka od lat opiera się na uznaniu integralności terytorialnej sąsiada i wspieraniu jego suwerenności. Traktat o dobrym sąsiedztwie, przyjaznych stosunkach i współpracy...

OTWÓRZ
2025-11-13
Rosyjskie narracje propagandowe dotyczące Polski, Ukrainy i NATO

Rosyjskie narracje propagandowe dotyczące Polski, Ukrainy i NATO

W ciągu ostatnich siedmiu dni rosyjski system propagandowy znacząco zintensyfikował działania informacyjne wymierzone w Polskę, NATO oraz państwa wspierające wysiłek obronny Ukrainy. Publikacje pojawiające się na łamach TASS, RIA Novosti oraz powiązanych kanałów medialnych nie stanowią przypadkowych komunikatów — są elementem stałej, wielopoziomowej kampanii wpływu, która wykorzystuje bieżące wydarzenia, kryzysy i napięcia do budowania spójnych, długofalowych linii narracyjnych. Analiza treści z ostatniego tygodnia wskazuje, że rosyjska komunikacja strategiczna operuje kilkoma...

OTWÓRZ
2025-11-06
Presja, chaos, destabilizacja – Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Presja, chaos, destabilizacja – Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej (październik 2025) Październik 2025 roku przyniósł utrzymanie wysokiej intensywności rosyjskich operacji informacyjnych wymierzonych w Republikę Mołdawii. Ich zasadniczym celem pozostaje podważanie zaufania do władz w Kiszyniowie, erozja poparcia dla integracji europejskiej i utrwalanie przekonania, że jedynie Rosja jest gwarantem stabilności i ochrony tradycyjnych wartości. Kampania wpisuje się w szerszy regionalny schemat Kremla, łącząc wątki antyzachodnie, antyliberalne i konserwatywno-populistyczne. Główne osie propagandy „Represje wobec Gagauzji i...

OTWÓRZ
2025-11-06
Chaos, strach, kompromis – Ukraina w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Chaos, strach, kompromis – Ukraina w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Ukrainy (październik 2025) W październiku 2025 roku rosyjskie działania informacyjne przeciwko Ukrainie utrzymały wysoką intensywność i koordynację. Celem Kremla pozostało podważenie zaufania do władz w Kijowie, wzbudzenie poczucia bezsilności społeczeństwa oraz utrwalenie przekonania, że wojna jest przegrana, a pokój możliwy tylko na warunkach Moskwy. Propaganda łączyła elementy militarne, ekonomiczne i psychologiczne, eksponując emocje strachu, zmęczenia i zdrady. Emocje jako instrument destabilizacji: Wojna narracyjna w październiku...

OTWÓRZ
2025-11-06
Zamęt, legitymizacja, kontrola – Gruzja w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Zamęt, legitymizacja, kontrola – Gruzja w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Gruzji (październik 2025) Październik 2025 roku przyniósł wyraźne nasilenie działań dezinformacyjnych w gruzińskiej przestrzeni informacyjnej, ściśle powiązanych z lokalnymi wyborami z 4 października. Władze w Tbilisi i sprzyjające im media zintensyfikowały wykorzystywanie prorosyjskich wątków, stosując narracje usprawiedliwiające przemoc wobec demonstrantów, podważające zaufanie do Zachodu oraz legitymizujące autorytarny styl rządzenia. Rosyjskie kanały wpływu wzmocniły ten przekaz, tworząc obraz Gruzji jako państwa oblężonego przez „zachodnie spiski” i...

OTWÓRZ
2025-11-06
Szok, iluzja, zależność – Armenia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Szok, iluzja, zależność – Armenia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Armenii (październik 2025) W październiku 2025 roku w przestrzeni informacyjnej Armenii utrzymała się wysoka intensywność prorosyjskich operacji psychologicznych, których celem pozostaje osłabienie zaufania do władz, zniechęcenie społeczeństwa do integracji z Zachodem oraz odbudowa emocjonalnej i politycznej zależności od Moskwy. W tym okresie Kreml rozwinął nowe formy oddziaływania, wykorzystując sztuczną inteligencję i materiały typu deepfake w ramach skoordynowanej kampanii cyfrowej nazwanej „Matryoshka”. Analiza syntetyczna Październik przyniósł...

OTWÓRZ
2025-11-03
Manipulacja, strach, kontrola – Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Manipulacja, strach, kontrola – Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej (wrzesień 2025) Wrzesień 2025 roku w mołdawskiej przestrzeni informacyjnej przyniósł skoordynowaną falę rosyjskiej dezinformacji, ściśle powiązanej z okresem wyborów parlamentarnych. Działania te obejmowały zarówno deepfake, cyberataki, jak i finansowanie nielegalnych sieci propagandowych. Ich wspólnym celem było podważenie wiarygodności procesu wyborczego, delegitymizacja Mai Sandu i partii PAS oraz wzmocnienie nastrojów prorosyjskich. Narracje łączyły demonizowanie Zachodu, NATO i UE przy równoczesnym przedstawianiu Rosji jako ofiary i gwaranta...

OTWÓRZ
2025-11-03
Zmęczenie, cynizm, podporządkowanie – Gruzja w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Zmęczenie, cynizm, podporządkowanie – Gruzja w rosyjskiej wojnie narracyjnej

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Gruzji (wrzesień 2025) We wrześniu 2025 roku rosyjskie i prorosyjskie kanały informacyjne kontynuowały działania mające na celu osłabienie prozachodnich postaw społeczeństwa gruzińskiego i utrwalenie przekonania o nieuchronności współpracy z Rosją. Przekazy propagandowe koncentrowały się na trzech równoległych płaszczyznach: dyskredytacji Zachodu, normalizacji obecności Rosji w regionie oraz podważaniu sensu procesów demokratycznych w samej Gruzji. W porównaniu z poprzednim miesiącem obserwowano dalsze pogłębianie przekazu o „realizmie prorosyjskim”...

OTWÓRZ
2025-10-31
Wojna narracji: rosyjskie zarządzanie refleksyjne i antyukraińska propaganda w Polsce

Wojna narracji: rosyjskie zarządzanie refleksyjne i antyukraińska propaganda w Polsce

Wprowadzenie: Zarządzanie refleksyjne jako narzędzie wojny informacyjnej Zarządzanie refleksyjne (ros. refleksywne upravlenie) to koncepcja opracowana w latach 60. XX wieku przez rosyjskiego psychologa i matematyka Władimira Lefebvre’a. W istocie polega ona na takim manipulowaniu percepcją, emocjami i świadomością przeciwnika, aby skłonić go do podjęcia działań pożądanych przez stronę inicjującą, czyli do podjęcia decyzji zgodnych z interesem Rosji, lecz wyglądających na autonomiczne wybory ofiary. Lefebvre definiował zarządzanie refleksyjne jako oddziaływanie informacyjne...

OTWÓRZ
WCZYTAJ WIĘCEJ

End of Content.

Portal informacyjno-edukacyjny DISINFO DIGEST

Projekt Fundacji INFO OPS Polska zajmujący się badaniami nad zjawiskiem manipulowania polskim środowiskiem informacyjnym przez obce ośrodki propagandowe.
Portal sfinansowano ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu “Dyplomacja Publiczna 2023”.
Twitter

Fundacja Info Ops Polska © 2020. All Rights Reserved, Wszelkie prawa zastrzeżone.

Polityka prywatności