Działania (środki) aktywne sowieckiej Rosji i współczesnej. Środki aktywne to różne, często wzajemnie się przenikające i uzupełniające ofensywne przedsięwzięcia o charakterze propagandowym, dezinformacyjnym, decepcyjnym, dywersyjnym, destabilizującym i agenturalnym. Cele ich oddziaływania wynikają z założeń i priorytetów polityki zagranicznej Rosji, których nadrzędnym celem jest zmuszenie przeciwnika do działań w kierunku pożądanym dla Moskwy. Termin łączy różne techniki wykorzystywane w operacjach wpływu Kremla na otoczenie międzynarodowe czy wewnętrzne.

Perspektywa KGB:

„Główną misją wywiadu, zgodnie z wytycznymi sowieckich przywódców, było ostrzeganie kierownictwa kraju przed konfliktem zbrojnym. Jak wiadomo, sowieckie przywództwo miało obsesję na punkcie potencjalnego zachodniego ataku na Związek Sowiecki. Z tego powodu wywiadowi dano wszystko, czego tylko zapragnął, aby mógł dostarczać informacje o nadchodzących wydarzeniach. Należy podkreślić, że istniała także druga, bardzo ważna strona sowieckiej działalności wywiadowczej, którą nie zawahałbym się określić mianem serca i duszy sowieckiego wywiadu. Była to działalność wywrotowa. Nie pozyskiwanie danych wywiadowczych, ale dywersja: środki aktywne mające na celu osłabienie Zachodu, wbicie klinów we wszelkiego rodzaju sojusze społeczności zachodniej, zwłaszcza NATO. (…) To była naprawdę ogólnoświatowa działalność, często nie tylko finansowana, lecz prowadzona lub sterowana przez KGB. Miała na celu militarne, gospodarcze i psychologiczne osłabienie Zachodu”. – Oleg Kaługin [m.in. oficer operacyjny rezydentury KGB w Nowym Jorku]

Zmieniły się tylko czasy i nazwy, środki i zadania nie. Działania (środki) aktywne sowieckiej Rosji i współczesnej: