15

Najnowsza aktywność


English


Menu

3

Najnowsza aktywność

დაღლილობა, ცინიზმი, დამორჩილება – საქართველო რუსეთის ნარატივების ომში

რუსული გავლენის ოპერაციები საქართველოს საინფორმაციო სივრცეში (2025 წლის სექტემბერი)2025 წლის სექტემბერში რუსულმა და პრორუსულმა საინფორმაციო არხებმა გააგრძელეს ქმედებები, რომლებიც მიზნად ისახავდა საქართველოს საზოგადოებაში პროევროპული განწყობების დასუსტებას და რუსეთისთან თანამშრომლობის „აუცილებლობის“ რწმენის განმტკიცებას. პროპაგანდისტული გზავნილები სამი პარალელური მიმართულებით ვითარდებოდა: დასავლეთის დისკრედიტაცია, რუსეთის ყოფნის ნორმალიზაცია რეგიონში და დემოკრატიული პროცესების მნიშვნელობის დაკნინება საქართველოში.წინა თვესთან შედარებით შეინიშნებოდა „პრორუსული რეალიზმის“ ნარატივის კიდევ უფრო გაღრმავება – სტრატეგია, რომელიც მოსკოვს წარმოაჩენს რაციონალურ და სტაბილურ პარტნიორად, ხოლო დასავლეთს – კრიზისების, პოლიტიკური ზეწოლისა და მორალური დაცემის წყაროდ. ყველა ამ ქმედების საერთო მიზანი იყო: საზოგადოების დაღლილობის შენარჩუნება პროევროპულ პოლიტიკასთან მიმართებით და ნდობის შესუსტება დემოკრატიული ინსტიტუტებისა და ევროატლანტიკური სტრუქტურების მიმართ.სინთეზური ანალიზი რუსეთის საინფორმაციო სტრატეგია საქართველოს მიმართ იღებს ხანგრძლივი აღქმების ფორმირების ხასიათს – არა აგრესიის გზით, არამედ რუსეთის გავლენის მიმართ მიღების საზღვრების თანდათანობითი გაფართოებით. პროპაგანდა აერთიანებს „რბილ ძალას“ (საერთო ისტორია, კულტურა, ნოსტალგია წარსულზე) ფსიქოლოგიურ ზეწოლასა და დეზინფორმაციასთან.სექტემბერში დომინირებდა სამი ნარატივის ჯგუფი: ანტიდასავლური, რუსეთის ლეგიტიმაციისა და დემოკრატიული ინსტიტუტების მნიშვნელობის დაკნინების ნარატივები. ყველა მათგანი ემსახურებოდა საერთო მიზანს – საზოგადოებაში იმ წარმოდგენის გაჩენას, რომ საქართველოს სტაბილურობა მხოლოდ „რეალისტური არჩევანით“, ანუ მოსკოვთან თანამშრომლობით შეიძლება მიღწეული იყოს.პროპაგანდის ძირითადი მიმართულებები 1. დასავლეთისა და ევროატლანტიკური სტრუქტურების დისკრედიტაცია რუსულმა მედიამ და პრორურსულმა არხებმა საქართველოში გააძლიერეს „დასავლეთის ჩარევის“ და „ოპოზიციის მართვის“ ნარატივები. პორტალზე Rytm Eurazji გამოქვეყნდა მასალა სათაურით „საქართველო: ბრიტანელები ამზადებენ კიდევ ერთ რევოლუციას“, სადაც ლონდონი დაადანაშაულეს პროტესტების მხარდაჭერასა და თბილისში დესტაბილიზაციის მცდელობაში.ერთდროულად გაჩნდა შეტევები დასავლელ დიპლომატებზე და არასამთავრობო ორგანიზაციებზე. გზავნილები გერმანიისა და დიდი ბრიტანეთის საელჩოებს ადანაშაულებდნენ „ვენის კონვენციის დარღვევაში“ შიდა საქმეებში ჩარევის გამო. საინფორმაციო სივრცეში ვრცელდებოდა ასევე საჯარო წერილი ზაზა შატირიშვილისგან, სადაც დასავლელი დიპლომატები ბრალდებულნი იყვნენ ოპოზიციის დაფინანსებასა და „ხელისუფლების წარმომადგენელთა შეურაცხყოფაში“.ამ ხაზის დამატებითი ელემენტი იყო ტრადიციული კონტრასტი: „დამანგრეული ევროპა“ – „რაციონალური რუსეთი“. დასავლეთი წარმოაჩენოდა როგორც ქაოსის, მორალური კრიზისისა და ენერგეტიკული კრიზისის სივრცე, ხოლო რუსეთი – როგორც უსაფრთხოების და სტაბილურობის გარანტი.2. ნარატივები, რომლებიც ამაგრებენ რუსეთს და მის ყოფნას რეგიონში რუსეთი სისტემატურად წარმოაჩენოდა როგორც საქართველოს ბუნებრივი პარტნიორი, რომელთანაც თანამშრომლობა „პრაგმატული და მშვიდობიანი“ ხასიათისაა. პაატა აბულაძის ვიზიტი, რომელიც დაკავშირებულია მმართველ პარტიასთან „ქართული ოცნება“, რუსეთის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე აღწერეს როგორც „ძმობის ჟესტი“ და „რუსი მშვიდობისმოყვარეებისადმი მადლიერების გამოხატულება“.პრორუსული წყაროები ასევე ამართლებდნენ სანქციების თემას რუსული მედიების (Sputnik, RT, Golos.eu) წინააღმდეგ, წარმოაჩენდნენ მათ როგორც „დასავლურ ცენზურას“ და „სიტყვის თავისუფლებაზე თავდასხმას“. ამ გზით კრემლი ქმნის მსხვერპლისა და პლურალიზმის დამცველის იმიჯს, ამავდროულად ამაგრებს საინფორმაციო ინფრასტრუქტურას საქართველოში.უკრაინის ომის თემაც რჩება პრორუსული ნარატივების ნაწილად – ომი გამოიხატება როგორც „კიევის მიერ პროვოცირებული კონფლიქტი“, ხოლო რუსეთი – როგორც „თავდაცვითი რეაგირების“ მხარე. ამასთანავე, ხაზგასმულია აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის იუბილეები, რათა საზოგადოება მიეჩვიოს მათ მუდმივ განცალკევებას და რუსეთის როლს „სტაბილურობის გარანტად“.3. შიდა ნარატივები – სტაბილურობის კულტსა და დემოკრატიაზე უარის თქმა შიდა პოლიტიკის სფეროში პრორუსული გზავნილები აქცენტს აკეთებენ „ძლიერი ლიდერობის“ აუცილებლობაზე როგორც სტაბილურობის ერთადერთ გზაზე. ადგილობრივი არჩევნები მოიხსენიებოდა როგორც „რიტუალი აზრის გარეშე“, ხოლო ოპოზიცია – როგორც „გარე ძალების მიერ მართული“. ამგვარი ნარატივები ფსიქოლოგიურ ზეგავლენას ახდენენ საზოგადოებაზე: აჩენენ აპათიას და ამყარებენ რწმენას, რომ დემოკრატია ქაოსს იწვევს და არა პრობლემების გადაჭრას.რუსეთის პროპაგანდის მთავარი მიზნები საქართველოში საქართველოს პროევროპული კურსის შესუსტება – ევროკავშირის და ნატოს წარმოჩენა როგორც დესტაბილიზაციის, კონფლიქტების და პოლიტიკური ჩარევის წყაროების. რუსეთის რეაბილიტაცია როგორც „რაციონალური პარტნიორისა“ – აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ოკუპაციაზე პასუხისმგებლობის განბაც და თანამშრომლობის წარმოჩენა როგორც აუცილებელი პრაგმატიზმი. საზოგადოების პოლარიზაცია – დაპირისპირების გაძლიერება „ტრადიციულ“ ქართველებსა და „დასავლურ ელიტას“ შორის, რომელიც უცხოეთიდან ფინანსდება. პრორუსული მედია ინფრასტრუქტურის ლეგიტიმაცია – ნარატივების გამოყენება ცენზურის, სანქციებისა და „სიტყვის თავისუფლების“ შესახებ. კულტურულ-ისტორიული გავლენის შენარჩუნება – საერთო ისტორიის, ენისა და საბჭოთა ნოსტალგიის გამოყენება რუსეთთან იდენტიფიკაციის გასაძლიერებლად. სოლიდარობის ნეიტრალიზაცია უკრაინასთან – კიევის აგრესორისა და მტრული მეზობლის სახით წარმოჩენა.კიბერუსაფრთხოების ასპექტი სექტემბერში დაფიქსირდა კიბერთავდასხმების გაგრძელება სახელმწიფო ინსტიტუტებზე, მათ შორის შინაგანად გადაადგილებული პირების სამინისტროზე. თავდასხმების მიზანი იყო სამედიცინო და პანდემიური მონაცემების მოპოვება, მათი გაყალბება და საზღვარგარეთ გამოქვეყნება. საქართველოს სპეციალური სამსახურების შეფასებით, ეს ქმედებები მიზნად ისახავდა ხელისუფლებისადმი უნდობლობის გაჩენას და საზოგადოების დეზორიენტაციას. გამოძიება მიმდინარეობს პარტნიორი ქვეყნების, მათ შორის აშშ-ის მონაწილეობით.ანალიტიკური კომენტარი 2025 წლის სექტემბერი ადასტურებს რუსეთის საინფორმაციო ოპერაციების მაღალი კოორდინაციის შენარჩუნებას საქართველოს მიმართ. კრემლის პროპაგანდა სულ უფრო ეფექტიანად აერთიანებს კულტურულ, ემოციურ და პოლიტიკურ ელემენტებს, ქმნის ნარატივს „რუსულ პრაგმატიზმზე“ და „დასავლურ ქაოსზე“. პრორუსული გზავნილები ხშირად ინტეგრირდება ადგილობრივ პოლიტიკურ კონფლიქტებში და გამოიყენება მმართველი წრეების მიერ, რაც ართულებს შიდა და გარე ზეგავლენების გამიჯვნას.რუსეთი, დეზინფორმაციისა და ფსიქოლოგიური ზეწოლის ინსტრუმენტებით, არა მხოლოდ ასუსტებს ნდობას დასავლეთის მიმართ, არამედ ახდენს „სუვერენიტეტის“ ცნების რედეფინიციას ქართულ დისკურსში – მისი გაიგივება ნეიტრალიტეტთან, რეალურად კი რუსეთის დომინაციის მიღებას ნიშნავს.MUGA პროექტი – საქართველო პუბლიკაცია მომზადებულია საქართველოს საინფორმაციო გარემოს მიმდინარე მონიტორინგის საფუძველზე, MUGA პროექტის II მოდულის ფარგლებში („ციფრული გამოძიებები და ზეგავლენის ოპერაციების ანალიზი საინფორმაციო გარემოს უსაფრთხოების გასაძლიერებლად მოლდოვის, უკრაინის, საქართველოსა და სომხეთის საზოგადოებებში“).პროექტს ახორციელებენ INFO OPS Polska ფონდი და DFRLab (Atlantic Council). ქმედებები ფინანსდება პოლონეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს მიერ კონკურსის ფარგლებში „საჯარო დიპლომატია 2024–2025 – ევროპული განზომილება და დეზინფორმაციის წინააღმდეგ ბრძოლა“.პუბლიკაცია გამოხატავს მხოლოდ ავტორთა მოსაზრებებს და არ შეიძლება იქნეს გაიგივებული პოლონეთის რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ოფიციალურ პოზიციასთან.

რუსული გავლენის ოპერაციები საქართველოს საინფორმაციო სივრცეში (2025 წლის სექტემბერი)

2025 წლის სექტემბერში რუსულმა და პრორუსულმა საინფორმაციო არხებმა გააგრძელეს ქმედებები, რომლებიც მიზნად ისახავდა საქართველოს საზოგადოებაში პროევროპული განწყობების დასუსტებას და რუსეთისთან თანამშრომლობის „აუცილებლობის“ რწმენის განმტკიცებას. პროპაგანდისტული გზავნილები სამი პარალელური მიმართულებით ვითარდებოდა: დასავლეთის დისკრედიტაცია, რუსეთის ყოფნის ნორმალიზაცია რეგიონში და დემოკრატიული პროცესების მნიშვნელობის დაკნინება საქართველოში.

წინა თვესთან შედარებით შეინიშნებოდა „პრორუსული რეალიზმის“ ნარატივის კიდევ უფრო გაღრმავება – სტრატეგია, რომელიც მოსკოვს წარმოაჩენს რაციონალურ და სტაბილურ პარტნიორად, ხოლო დასავლეთს – კრიზისების, პოლიტიკური ზეწოლისა და მორალური დაცემის წყაროდ. ყველა ამ ქმედების საერთო მიზანი იყო: საზოგადოების დაღლილობის შენარჩუნება პროევროპულ პოლიტიკასთან მიმართებით და ნდობის შესუსტება დემოკრატიული ინსტიტუტებისა და ევროატლანტიკური სტრუქტურების მიმართ.

სინთეზური ანალიზი

რუსეთის საინფორმაციო სტრატეგია საქართველოს მიმართ იღებს ხანგრძლივი აღქმების ფორმირების ხასიათს – არა აგრესიის გზით, არამედ რუსეთის გავლენის მიმართ მიღების საზღვრების თანდათანობითი გაფართოებით. პროპაგანდა აერთიანებს „რბილ ძალას“ (საერთო ისტორია, კულტურა, ნოსტალგია წარსულზე) ფსიქოლოგიურ ზეწოლასა და დეზინფორმაციასთან.

სექტემბერში დომინირებდა სამი ნარატივის ჯგუფი: ანტიდასავლური, რუსეთის ლეგიტიმაციისა და დემოკრატიული ინსტიტუტების მნიშვნელობის დაკნინების ნარატივები. ყველა მათგანი ემსახურებოდა საერთო მიზანს – საზოგადოებაში იმ წარმოდგენის გაჩენას, რომ საქართველოს სტაბილურობა მხოლოდ „რეალისტური არჩევანით“, ანუ მოსკოვთან თანამშრომლობით შეიძლება მიღწეული იყოს.

პროპაგანდის ძირითადი მიმართულებები

1. დასავლეთისა და ევროატლანტიკური სტრუქტურების დისკრედიტაცია
რუსულმა მედიამ და პრორურსულმა არხებმა საქართველოში გააძლიერეს „დასავლეთის ჩარევის“ და „ოპოზიციის მართვის“ ნარატივები. პორტალზე Rytm Eurazji გამოქვეყნდა მასალა სათაურით „საქართველო: ბრიტანელები ამზადებენ კიდევ ერთ რევოლუციას“, სადაც ლონდონი დაადანაშაულეს პროტესტების მხარდაჭერასა და თბილისში დესტაბილიზაციის მცდელობაში.

ერთდროულად გაჩნდა შეტევები დასავლელ დიპლომატებზე და არასამთავრობო ორგანიზაციებზე. გზავნილები გერმანიისა და დიდი ბრიტანეთის საელჩოებს ადანაშაულებდნენ „ვენის კონვენციის დარღვევაში“ შიდა საქმეებში ჩარევის გამო. საინფორმაციო სივრცეში ვრცელდებოდა ასევე საჯარო წერილი ზაზა შატირიშვილისგან, სადაც დასავლელი დიპლომატები ბრალდებულნი იყვნენ ოპოზიციის დაფინანსებასა და „ხელისუფლების წარმომადგენელთა შეურაცხყოფაში“.

ამ ხაზის დამატებითი ელემენტი იყო ტრადიციული კონტრასტი: „დამანგრეული ევროპა“ – „რაციონალური რუსეთი“. დასავლეთი წარმოაჩენოდა როგორც ქაოსის, მორალური კრიზისისა და ენერგეტიკული კრიზისის სივრცე, ხოლო რუსეთი – როგორც უსაფრთხოების და სტაბილურობის გარანტი.

2. ნარატივები, რომლებიც ამაგრებენ რუსეთს და მის ყოფნას რეგიონში
რუსეთი სისტემატურად წარმოაჩენოდა როგორც საქართველოს ბუნებრივი პარტნიორი, რომელთანაც თანამშრომლობა „პრაგმატული და მშვიდობიანი“ ხასიათისაა. პაატა აბულაძის ვიზიტი, რომელიც დაკავშირებულია მმართველ პარტიასთან „ქართული ოცნება“, რუსეთის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე აღწერეს როგორც „ძმობის ჟესტი“ და „რუსი მშვიდობისმოყვარეებისადმი მადლიერების გამოხატულება“.

პრორუსული წყაროები ასევე ამართლებდნენ სანქციების თემას რუსული მედიების (Sputnik, RT, Golos.eu) წინააღმდეგ, წარმოაჩენდნენ მათ როგორც „დასავლურ ცენზურას“ და „სიტყვის თავისუფლებაზე თავდასხმას“. ამ გზით კრემლი ქმნის მსხვერპლისა და პლურალიზმის დამცველის იმიჯს, ამავდროულად ამაგრებს საინფორმაციო ინფრასტრუქტურას საქართველოში.

უკრაინის ომის თემაც რჩება პრორუსული ნარატივების ნაწილად – ომი გამოიხატება როგორც „კიევის მიერ პროვოცირებული კონფლიქტი“, ხოლო რუსეთი – როგორც „თავდაცვითი რეაგირების“ მხარე. ამასთანავე, ხაზგასმულია აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის იუბილეები, რათა საზოგადოება მიეჩვიოს მათ მუდმივ განცალკევებას და რუსეთის როლს „სტაბილურობის გარანტად“.

3. შიდა ნარატივები – სტაბილურობის კულტსა და დემოკრატიაზე უარის თქმა
შიდა პოლიტიკის სფეროში პრორუსული გზავნილები აქცენტს აკეთებენ „ძლიერი ლიდერობის“ აუცილებლობაზე როგორც სტაბილურობის ერთადერთ გზაზე. ადგილობრივი არჩევნები მოიხსენიებოდა როგორც „რიტუალი აზრის გარეშე“, ხოლო ოპოზიცია – როგორც „გარე ძალების მიერ მართული“. ამგვარი ნარატივები ფსიქოლოგიურ ზეგავლენას ახდენენ საზოგადოებაზე: აჩენენ აპათიას და ამყარებენ რწმენას, რომ დემოკრატია ქაოსს იწვევს და არა პრობლემების გადაჭრას.

რუსეთის პროპაგანდის მთავარი მიზნები საქართველოში

  1. საქართველოს პროევროპული კურსის შესუსტება – ევროკავშირის და ნატოს წარმოჩენა როგორც დესტაბილიზაციის, კონფლიქტების და პოლიტიკური ჩარევის წყაროების.
  2. რუსეთის რეაბილიტაცია როგორც „რაციონალური პარტნიორისა“ – აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ოკუპაციაზე პასუხისმგებლობის განბაც და თანამშრომლობის წარმოჩენა როგორც აუცილებელი პრაგმატიზმი.
  3. საზოგადოების პოლარიზაცია – დაპირისპირების გაძლიერება „ტრადიციულ“ ქართველებსა და „დასავლურ ელიტას“ შორის, რომელიც უცხოეთიდან ფინანსდება.
  4. პრორუსული მედია ინფრასტრუქტურის ლეგიტიმაცია – ნარატივების გამოყენება ცენზურის, სანქციებისა და „სიტყვის თავისუფლების“ შესახებ.
  5. კულტურულ-ისტორიული გავლენის შენარჩუნება – საერთო ისტორიის, ენისა და საბჭოთა ნოსტალგიის გამოყენება რუსეთთან იდენტიფიკაციის გასაძლიერებლად.
  6. სოლიდარობის ნეიტრალიზაცია უკრაინასთან – კიევის აგრესორისა და მტრული მეზობლის სახით წარმოჩენა.

კიბერუსაფრთხოების ასპექტი

სექტემბერში დაფიქსირდა კიბერთავდასხმების გაგრძელება სახელმწიფო ინსტიტუტებზე, მათ შორის შინაგანად გადაადგილებული პირების სამინისტროზე. თავდასხმების მიზანი იყო სამედიცინო და პანდემიური მონაცემების მოპოვება, მათი გაყალბება და საზღვარგარეთ გამოქვეყნება. საქართველოს სპეციალური სამსახურების შეფასებით, ეს ქმედებები მიზნად ისახავდა ხელისუფლებისადმი უნდობლობის გაჩენას და საზოგადოების დეზორიენტაციას. გამოძიება მიმდინარეობს პარტნიორი ქვეყნების, მათ შორის აშშ-ის მონაწილეობით.

ანალიტიკური კომენტარი

2025 წლის სექტემბერი ადასტურებს რუსეთის საინფორმაციო ოპერაციების მაღალი კოორდინაციის შენარჩუნებას საქართველოს მიმართ. კრემლის პროპაგანდა სულ უფრო ეფექტიანად აერთიანებს კულტურულ, ემოციურ და პოლიტიკურ ელემენტებს, ქმნის ნარატივს „რუსულ პრაგმატიზმზე“ და „დასავლურ ქაოსზე“. პრორუსული გზავნილები ხშირად ინტეგრირდება ადგილობრივ პოლიტიკურ კონფლიქტებში და გამოიყენება მმართველი წრეების მიერ, რაც ართულებს შიდა და გარე ზეგავლენების გამიჯვნას.

რუსეთი, დეზინფორმაციისა და ფსიქოლოგიური ზეწოლის ინსტრუმენტებით, არა მხოლოდ ასუსტებს ნდობას დასავლეთის მიმართ, არამედ ახდენს „სუვერენიტეტის“ ცნების რედეფინიციას ქართულ დისკურსში – მისი გაიგივება ნეიტრალიტეტთან, რეალურად კი რუსეთის დომინაციის მიღებას ნიშნავს.

MUGA პროექტი – საქართველო
პუბლიკაცია მომზადებულია საქართველოს საინფორმაციო გარემოს მიმდინარე მონიტორინგის საფუძველზე, MUGA პროექტის II მოდულის ფარგლებში („ციფრული გამოძიებები და ზეგავლენის ოპერაციების ანალიზი საინფორმაციო გარემოს უსაფრთხოების გასაძლიერებლად მოლდოვის, უკრაინის, საქართველოსა და სომხეთის საზოგადოებებში“).


პროექტს ახორციელებენ INFO OPS Polska ფონდი და DFRLab (Atlantic Council). ქმედებები ფინანსდება პოლონეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს მიერ კონკურსის ფარგლებში „საჯარო დიპლომატია 2024–2025 – ევროპული განზომილება და დეზინფორმაციის წინააღმდეგ ბრძოლა“.


პუბლიკაცია გამოხატავს მხოლოდ ავტორთა მოსაზრებებს და არ შეიძლება იქნეს გაიგივებული პოლონეთის რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ოფიციალურ პოზიციასთან.