13

Najnowsza aktywność

Rosyjska FSB zaciera odpowiedzialność NKWD za zbrodnię katyńską

Rosyjska FSB zaciera odpowiedzialność NKWD za zbrodnię katyńską

•

2025-04-18

•

disinfopack, język polski

18/04/2025: Rosyjska Federalna Służba Bezpieczeństwa wykorzystuje sfabrykowane dowody w celu …

Narracja, która dzieli: chińska propaganda w służbie dezintegracji NATO

Narracja, która dzieli: chińska propaganda w służbie dezintegracji NATO

•

2025-04-17

•

W polskim środowisku informacyjnym można zaobserwować w ostatnim czasie nasilanie …

komentarz analityczny

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim: Nowa odsłona propagandy Kremla Wypowiedzi Siergieja Naryszkina, szefa rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego (SVR), które padły podczas wizyty w Mińsku, wpisują się w znany już schemat propagandowych działań Kremla, oscylujących wokół narracji o rzekomym zagrożeniu ze strony państw NATO oraz uzasadnianiu rosyjskich kroków militarnych. Naryszkin, w krótkiej rozmowie z białoruskimi i rosyjskimi „mediami”, nie szczędził agresywnej retoryki opartej na manipulacji i kłamstwach. Otwarcie zapowiedział, że wszelkie działania „agresywne” ze strony Sojuszu Północnoatlantyckiego wobec Rosji lub Białorusi spotkają się z odwetem wymierzonym w cały blok, ale najsilniej dotkną „prowokatorów” – Polskę i kraje bałtyckie. W oficjalnych komunikatach rosyjskiej propagandy zwraca uwagę szczególne podkreślenie „agresywnego charakteru” tych państw. Retoryka groźby, oparta na rzekomej prowokacyjnej roli Polski i państw bałtyckich, koncentruje się na budowaniu wizerunku „wroga u granic” Rosji i Białorusi. W oparciu o skonstruowany przekaz Naryszkin grozi Polsce i krajom batyckim „odpowiedzią”. W kontekście Polski została przywołana kwestia „rozmieszczenia dwóch milionów min” wzdłuż granic z Białorusią i Obwodem Kaliningradzkim, co w optyce propagandy jest przedstawiane w fałszywym świetle jako działania ofensywne i agresywne ze strony Polski i krajów batyckich. To oczywista dezinformacja, mająca wywołać wrażenie daleko posuniętej militarnej eskalacji ze strony Warszawy. Wypowiedzi Naryszkina wpisują się w spójny wątek oficjalnej linii propagandowej Kremla: przedstawianie jakiejkolwiek aktywności Sojuszu w pobliżu granic Rosji i Białorusi jako potencjalnego zagrożenia, na które Moskwa i Mińsk mają „prawo zareagować”. Zgodnie z tą retoryką wszelkie formy zwiększenia bezpieczeństwa NATO w regionie są opisywane jako prowokacja, a Rosja i Białoruś występują wyłącznie w roli „obrońców”. Taka retoryka to również element zastraszania. Naryszkin kontynuował również dezinformację na temat rosyjskiej napaści na Ukrainę. W kontekście wojny w Ukrainie przypisał krajom zachodnim odpowiedzialność za rzekomą „eskalację”. W ten sposób Kreml od wielu lat stara się utrwalić u odbiorców fałszywe przekonanie, że to Zachód, a nie Rosja, eskaluje wojnę i jest za nią odpowiedzialny. Jednocześnie ukraińskie władze zostały zdyskredytowane przez Naryszkina i oskarżone o celowe przedłużanie wojny „dla zachowania własnej władzy” i uniknięcia odpowiedzialności za „zbrodnicze decyzje”. Retoryka Moskwy idzie dalej, sugerując, że w razie utraty zdolności wojskowych przez Ukrainę państwa zachodnie – ze szczególnym uwzględnieniem Europy Wschodniej, a w dalszej perspektywie nawet Niemiec – zostaną „rzucane przeciwko Rosji”. Kreml kreuje tym samym obraz wielkiej konfrontacji, w której Rosja, rzekomo broniąc się, jest gotowa na walkę z praktycznie całym „wrogim” Zachodem. Dezinformacja w wypowiedziach obejmowała również maskowanie zbrodni wojennych popełnianych przez Rosję. Naryszkin wypiera się faktów dotyczących ataków na cele cywilne i infrastrukturę energetyczną Ukrainy. Stwierdzenie o „pełnym wywiązywaniu się ze zobowiązań” w sprawie ataków na infrastrukturę energetyczną ma wprowadzać w błąd. Fakty wskazują na dalsze, systematyczne ostrzały obiektów ukraińskiej infrastruktury cywilnej przez stronę rosyjską. Sugestia, że Ukraina „praktycznie codziennie” atakuje rosyjskie obiekty, całkowicie pomija fakt, iż to Rosja dokonała inwazji i wielokrotnie naruszała suwerenność terytorialną Ukrainy, a ta prowadzi operację obronną. Dezinformacja i mechanizmy manipulacji Straszenie i wskazywanie „pierwszych ofiar”: Przywołanie potencjalnych ataków na Polskę i kraje bałtyckie ma budzić lęk oraz podkreślać ich rzekomą „agresywność”. Budowanie obrazu „oblężonej twierdzy”: Informacje o rosnącej aktywności wojskowej NATO przedstawiane są w Rosji i Białorusi w sposób wybiórczy, aby usprawiedliwić wzmożone zbrojenia i obecność wojsk rosyjskich w regionie. Powielanie zarzutów o „kolorowe rewolucje”: Podobnie jak w innych przypadkach, Kreml utrzymuje, że demokratyczne przekształcenia w państwach sąsiednich to efekt zachodnich ingerencji, a nie wewnętrznych aspiracji społecznych. „Obronna” narracja Rosji: Głównym celem jest przekonanie opinii publicznej, że Rosja reaguje wyłącznie na zagrożenie, a nie sama je tworzy. Z dotychczasowych działań Kremla można wnioskować, że tego typu wypowiedzi mają charakter wielowymiarowy. Mają na celu mobilizację rosyjskiej opinii publicznej – poprzez kreowanie poczucia zagrożenia zewnętrznego. Służą zastraszaniu społeczeństw i decydentów państw graniczących z Rosją – intensywne ostrzeżenia mają wpływać na opinię publiczną w tych krajach i podkopywać wiarę w skuteczność działań obronnych NATO, tworzyć atmosferę niepewności i strachu, co ma z kolei prowadzić do przyjęcia postaw koncyliacyjnych. Tego typu narracje są często elementem podgrywki informacyjnej (podgotowki), która – poprzez zmianę roli agresora i państwa zaatakowanego – buduje fundament dla „uzasadniania” potencjalnych dalszych działań eskalacyjnych ze strony Rosji. Takie przekazy służą uzasadnieniu ewentualnych kroków ofensywnych. Wypowiedzi Siergieja Naryszkina odzwierciedlają konsekwentną linię propagandową Kremla. Z jednej strony uderzają w państwa graniczące z Rosją i Białorusią, przede wszystkim w Polskę i kraje bałtyckie, przedstawiając je jako agresorów. Z drugiej – starają się ukazywać Rosję w roli „obrońcy” porządku. Takie działania dezinformacyjne są wymierzone w jedność oraz determinację krajów NATO nie tylko do utwardzania własnej polityki bezpieczeństwa, ale również do wspierania wysiłku obronnego Ukrainy. Dla państw Europy Środkowo-Wschodniej, w szczególności dla Polski, priorytetem pozostaje stanowcza odpowiedź na kolejne próby wprowadzania w błąd opinii publicznej oraz utrzymywanie spójnego, wspólnego frontu w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego w walce z dezinformacją. W obliczu eskalującej retoryki Kremla monitorowanie i szybka reakcja na wszelkie przejawy manipulacji informacjami stają się nieodłącznym elementem bezpieczeństwa. Krótki wywiad, jakiego udzielił Naryszkin, pokazuje wiodące linie perswazji Kremla. Słowa Siergieja Naryszkina, szefa rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego, cechuje agresywna retoryka wymierzona w Polskę i państwa bałtyckie. Kreml przedstawia te kraje jako „prowokatorów” w obrębie Sojuszu Północnoatlantyckiego oraz kreuje atmosferę zagrożenia, w której Rosja i Białoruś mają rzekomo „bronić się” przed działaniami NATO. Zarzuty o instalowanie ogromnej liczby min przez Polskę czy o eskalację ze strony Zachodu stanowią element szerszej kampanii dezinformacyjnej, mającej z jednej strony mobilizować rosyjską opinię publiczną, a z drugiej – zastraszać i dzielić kraje wschodniej flanki NATO. Ta narracja, utożsamiająca obronne działania NATO z „prowokacjami”, odwraca uwagę od realnych przyczyn napięć – przede wszystkim rosyjskich działań wojskowych i polityki wobec Ukrainy. Groźby kierowane do Polski i państw bałtyckich są częścią szerszej strategii propagandowej, która ma wpłynąć na spójność Sojuszu oraz osłabić zaangażowanie społeczeństw europejskich w pomoc Ukrainie. W odpowiedzi kluczowa pozostaje wzmożona współpraca sojusznicza, rzetelne informowanie opinii publicznej oraz konsekwentne dementowanie fałszywych przekazów.

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim

•

2025-04-15

•

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim: Nowa odsłona propagandy Kremla …

komentarz analityczny

Rosyjska i białoruska dezinformacja o rzekomej przemocy i brutalności polskich służby na granicy polsko-białoruskiej

Rosyjska i białoruska dezinformacja o rzekomej przemocy i brutalności polskich służby na granicy polsko-białoruskiej

•

2025-04-11

•

disinfopack, język polski

11/04/2025: Rosyjska i białoruska dezinformacja systematycznie wykorzystuje narracje dotyczące rzekomej …

Kirył Mołczanow – propagandysta na usługach Kremla

Kirył Mołczanow – propagandysta na usługach Kremla

•

2025-04-10

•

Kim jest Kirył Mołczanow? Kirył Mołczanow to ukraiński politolog i …

komentarz analityczny

„580 kg strachu” – Przechwycenie czy inscenizacja? Skoordynowana operacja propagandowa Rosji i Białorusi

„580 kg strachu” – Przechwycenie czy inscenizacja? Skoordynowana operacja propagandowa Rosji i Białorusi

•

2025-04-08

•

Rosyjski i białoruski aparat propagandy prowadzą skoordynowane działania informacyjne oparte …

komentarz analityczny

Rosyjska propaganda od lat wykorzystuje rozmaite narzędzia dezinformacji i manipulacji, by wpływać na nastroje zarówno wewnątrz własnego kraju, jak i poza jego granicami. W ostatnich latach szczególnie widoczne stało się kreowanie wizerunku Polski jako państwa agresywnego, przygotowującego się do otwartego konfliktu z Federacją Rosyjską. Zarówno oficjalne „media”, jak i mniej formalne kanały propagandy rozpowszechniają w tym celu przekaz, w którym Polska przedstawiana jest jako „napastnik” – kraje NATO (ze szczególnym uwzględnieniem Warszawy) mają rzekomo planować działania militarne wymierzone w Rosję. Poniżej wyjaśniamy, w jaki sposób rosyjska propaganda manipuluje opinią publiczną, korzystając z emocjonalnego języka i wybiórczych cytatów, oraz jak te zabiegi służą interesom Kremla. Atak na emocje: wzbudzanie strachu i poczucia zagrożenia Jednym z najbardziej jaskrawych przykładów rosyjskiej dezinformacji jest publikacja w serwisie RIA Novosti (4 kwietnia), przypisywana Wiktorowi Żdanowowi. Tekst ten już we wstępie stawia tezę, że Polska rzekomo „nie ukrywa”, iż przygotowuje się do bezpośredniego konfliktu z Rosją. Dowodzi tego m.in. przez przytaczanie wypowiedzi generałów i polityków w sposób wybiórczy i wyjęty z kontekstu. RIA Novosti niemal od pierwszych zdań buduje wrażenie, że Polska: „…nie ukrywa, że chce być gotowa na bezpośredni konflikt z Rosją i pieniędzy na to nie pożałuje.” Taki sposób formułowania informacji ma za zadanie zasugerować, że polskie władze z rozmysłem dążą do konfrontacji. Propaganda celowo wyklucza jakiekolwiek informacje, które mogą sugerować, że wzmocnienie polskiej armii może wynikać z obaw związanych z agresywnymi działaniami Rosji w regionie i jest po prostu elementem polityki obronnej. Prognozy o nadciągającej wojnie: propaganda wielokrotnie przywołuje wizję rychłego starcia i tym samym wprowadza narrację, że konflikt jest nie tylko realny, ale właściwie prawie pewny. Jak to działa na emocje czytelnika? Kiedy propaganda wielokrotnie powtarza tezę, że Polska buduje siłę tylko po to, by „zaatakować Rosję”, odbiorca może nabrać przekonania, że Warszawa jest sprawcą eskalacji – nie państwem odpowiadającym na zagrożenia. Wybiórcze cytaty: przykłady manipulacji wypowiedziami ekspertów Rosyjska propaganda często posługuje się na użytek „legitymizacji” narracji autorytetami (np. polskimi generałami czy politykami), tyle że przywołuje ich słowa wybiórczo, pozbawiając je kontekstu lub przedstawiając w fałszywym świetle. Propaganda powołuje się na wypowiedzi generałów Komornickiego, Łukowskiego, Kukuły, które selektywnie dobiera, wycina z kontekstu i interpretuje tak, by wzmacniać główne przesłanie, że Polska szykuje się do konfliktu, ale jest do niego nieprzygotowana. W przytaczanym artykule pojawia się np. wypowiedź polskiego generała: „Jeśli nie będzie pokoju i rozłam w NATO będzie kontynuowany, Rosja zaatakuje kraje bałtyckie. Może to nastąpić pod koniec bieżącego roku lub na początku następnego.” W materiale RIA Novosti wypowiedź gen. Komornickiego została przedstawiona w mylącym kontekście jako „dowód” na „antyrosyjską histerię” w Polsce. Tymczasem – jak wskazują oryginalne źródła – generał w swojej wypowiedzi podkreślał wyłącznie konieczność wzmacniania obronności w całym regionie. Rosyjska propaganda odwraca wydźwięk wypowiedzi, aby wpisać ją w „uzasadnienie” tez o nieracjonalnej i prowokacyjnej polityce Warszawy. Propaganda cytuje wyłącznie te fragmenty wypowiedzi polskich wojskowych czy polityków, które mogą wzmocnić narrację o „wywoływaniu konfliktu”. Taki wybiórczy dobór wypowiedzi buduje jednostronną opowieść, w której Polska jest przedstawiana jako wywołująca napięcie, a działania Rosji są ukazywane w fałszywym kontekście działań rzekomo obronnych lub w ogóle nie są wzmiankowane. Emocjonalny język i etykietowanie: „antyrosyjska histeria” Klasyczną techniką propagandową jest używanie nacechowanych negatywnie słów w odniesieniu do działań czy poglądów drugiej strony. W omawianym tekście pada m.in. określenie: „Jednocześnie w kraju nasila się antyrosyjska histeria.” Słowo „histeria” ma wywoływać poczucie, że reakcje Polski są irracjonalne i przesadzone. Ma ono silne zabarwienie emocjonalne, sugerujące przesadne, nieracjonalne działanie. Nie są przywoływane żadne dowody na poparcie tezy o „histerii”, a przekaz opiera się na straszeniu czytelnika perspektywą nieuchronnego konfliktu. W propagandzie pojawiają się ponadto wyrażenia typu: „zostało to ogłoszone na długo przed…”, „skazana na zagładę strategia”, „nie ma powodu, aby sądzić…”. To wszystko terminy wartościujące, mające wywoływać silne emocje (lekceważenie, lęk, niechęć). Efekt perswazyjny w takim przypadku to wywołanie negatywnych skojarzeń wokół Polski poprzez nacechowane słowa i częste podkreślanie „złowrogich” aspektów. Tworzenie opozycji „My–Oni” W tekście wyraźnie buduje się obraz Polski jako państwa „nastawionego na agresję”. Już we wstępie artykułu czytamy: „Moskwa, 4 kwietnia – RIA Novosti, Wiktor Żdanow. Polska buduje potencjał militarny. Warszawa nie ukrywa, że chce być gotowa na bezpośredni konflikt z Rosją i pieniędzy na to nie pożałuje.” Występuje tu jednoznaczne przeciwstawienie: Rosja versus Polska (oraz szerzej – NATO). Propaganda nie podaje innego wyjaśnienia niż chęć konfrontacji, co wzmacnia fałszywe wrażenie, że działania modernizacyjne w polskiej armii służą wyłącznie do zaogniania relacji. Umniejszanie powodów lub dyskredytacja działań Polski Przykład artykułu z RIA Novosti pokazuje, jak rosyjska propaganda wykorzystuje emocje, wybiórcze cytaty i brak kontekstu, by przekonać odbiorców, że Polska to państwo dążące do konfliktu z Rosją. Propaganda Wiktora Żdanowa w RIA Novosti służy przede wszystkim utrwaleniu obrazu Polski jako państwa przygotowującego się do agresji wobec Rosji. RIA Novosti wykorzystuje typowe dla propagandowo zorientowanych publikacji zabiegi retoryczne: Język emocjonalny i pejoratywny – określenia w rodzaju „antyrosyjska histeria”, „skazana na zagładę strategia” czy „nieunikniony pobór” tworzą atmosferę strachu i potęgują negatywny wydźwięk wobec polskich działań. Wybiórcze cytowanie i dane liczbowe – prezentacja tylko takich wypowiedzi generałów czy danych, które wzmacniają główną tezę o potencjalnym chaosie i braku poparcia społecznego w Polsce. Budowanie wizerunku Polski jako agresora – całą rozbudowę potencjału wojskowego pokazuje się jako militarną prowokację wymierzoną w Rosję, co ma wzmacniać lęk rosyjskiego (i szerszego) odbiorcy. Zasiewanie wątpliwości co do skuteczności sojuszy i realnych możliwości Polski – ma to celowo wywoływać obraz izolowanej i rozchwianej politycznie Warszawy. Rosyjskie ośrodki propagandowe kreują dychotomiczną oś narracyjną: „Polska i Zachód” po jednej stronie oraz „Rosja” po drugiej. W publikacjach tych konsekwentnie eksponuje się tezę, że Polska zbroi się nie w celach obronnych, lecz by doprowadzić do otwartego starcia militarnego. W tym celu używa się języka nasyconego emocjami i wyrażeń w rodzaju „antyrosyjska histeria” czy „skazana na zagładę strategia”, co wywołuje w odbiorcach poczucie lęku, zagrożenia i niepewności. Kolejną cechą tej propagandy jest selektywny dobór wypowiedzi polskich generałów, polityków i ekspertów. Cytuje się wyłącznie fragmenty, które – wyrwane z kontekstu – mogą zostać odczytane jako dowód planowania agresywnych działań. Z drugiej strony pomija się wszelkie opinie i informacje wyjaśniające motywy rozbudowy potencjału obronnego Polski. Publikacje rosyjskie niejednokrotnie powołują się na pseudobadania rzekomo dowodzące, iż zdecydowana większość Polaków jest przeciwna polityce obronnej rządu. Nie wskazuje się przy tym, kto przeprowadził badanie, na jakiej próbie i przy użyciu jakich metod. Tego rodzaju praktyki mają wzbudzić wrażenie, że działania polskich władz są nie tylko błędne, ale i niepopierane społecznie. Równocześnie rosyjska propaganda utrwala przekaz, jakoby Polska, pomimo znaczących wydatków na obronność, była nieprzygotowana na wypadek realnego konfliktu. W publikacjach często przytacza się szacunki o niskiej wytrzymałości polskiej armii i braku odpowiednich zapasów amunicji. W ten sposób – z jednej strony – buduje się obraz Polski jako państwa nieodpowiedzialnego i słabo zorganizowanego, a z drugiej – kreuje się przekonanie, że jej zbrojenia nie mają większego sensu, bo nie dość, że prowokują wojnę, to są skazane na porażkę. W efekcie tych zabiegów powstaje spójna, lecz fałszywa propagandowa narracja: Polska jawi się jako „rozchwiany i niebezpieczny sąsiad”, który bez trudu mógłby sprowokować Rosję do działań militarnych. Taki przekaz służy zarówno wewnętrznie – konsolidując społeczeństwo rosyjskie w obliczu fikcyjnego zagrożenia – jak i zewnętrznie – podważając wiarygodność Polski w oczach innych państw czy opinii międzynarodowej. Wielu odbiorców, zwłaszcza w Rosji, przyjmuje przekaz oficjalnych mediów państwowych za wiarygodny. Rosyjska propaganda od lat stosuje różnorodne techniki perswazyjno-manipulacyjne; w ostatnim czasie koncentruje się na budowaniu wizerunku Polski jako państwa agresywnego, rzekomo gotowego na bezpośredni konflikt z Rosją. Analiza przykładów publikacji z rosyjskich źródeł – takich jak tekst RIA Novosti – pozwala wskazać, w jaki sposób dochodzi do zniekształcania rzeczywistości i wzmacniania dezinformacji o Polsce i jej polityce obronnej.

Od „antyrosyjskiej histerii” do „agresji” – jak propaganda RIA Novosti zniekształca polską politykę obronną

Od „antyrosyjskiej histerii” do „agresji” – jak propaganda RIA Novosti zniekształca polską politykę obronną

•

2025-04-04

•

Rosyjska propaganda od lat wykorzystuje rozmaite narzędzia dezinformacji i manipulacji, …

komentarz analityczny

Rosyjska dezinformacja w sprawie aresztowania Kiryła Mołczanowa

Rosyjska dezinformacja w sprawie aresztowania Kiryła Mołczanowa

•

2025-04-04

•

disinfopack, język polski

04/04/2025: Rosyjska dezinformacja w sprawie aresztowania Kiryła Mołczanowa opiera się …

„Operacja Mołczanow”: Jak Rosja fabrykuje narrację o prześladowaniu „ekspertów”

„Operacja Mołczanow”: Jak Rosja fabrykuje narrację o prześladowaniu „ekspertów”

•

2025-04-02

•

W ostatnich dniach doszło do zatrzymania w Polsce, a następnie …

komentarz analityczny

Rosyjska propaganda wykorzystuje dane statystyczne o sytuacji gospodarczej w Polsce do wywołania sprzeciwu wobec wydatków na obronność RP.

Rosyjska propaganda wykorzystuje dane statystyczne o sytuacji gospodarczej w Polsce do wywołania sprzeciwu wobec wydatków na obronność RP

Rosyjska propaganda wykorzystuje dane statystyczne o sytuacji gospodarczej w Polsce do wywołania sprzeciwu wobec wydatków na obronność RP

•

2025-03-28

•

disinfopack, język polski

28/03/2025: To kontynuacja strategii propagandowej Kremla, która polega na adresowaniu …

Antynatowska propaganda Rosji wzmacnia narrację o domniemanych zagrożeniach związanych z działaniami NATO, podkreślając kwestie destabilizacji, kryzysu gospodarczego oraz prowokowania wojny. Komentarz: Propaganda buduje fałszywy wizerunek NATO jako organizacji, która poprzez swoje ćwiczenia militarnie destabilizuje regiony takie jak Bałkany, prowadzi do wzrostu napięć międzynarodowych, a także rzekomo pogłębia problemy gospodarcze w Europie. Wskazując na nieprofesjonalizm wojsk NATO, propaganda podkreśla zagrożenie dla życia obywateli, zwłaszcza Polaków, i alarmuje o możliwych konsekwencjach, które mogą wyniknąć z prowokacyjnych manewrów Sojuszu. Cele propagandy: Destabilizacja wizerunku NATO – Ukazanie Sojuszu Północnoatlantyckiego jako organizacji, która nie tylko nie zapewnia bezpieczeństwa, ale także wywołuje konflikty i destabilizuje pokój na świecie. Wzmacnianie obaw przed wojną – Propaganda ma na celu wywołanie strachu wśród adresatów, zwłaszcza w kontekście ryzyka eskalacji wojny z Rosją, szczególnie w obliczu działań NATO w pobliżu granicy Białorusi. Podważenie wiarygodności NATO – Kładąc nacisk na nieprofesjonalizm wojskowy, propaganda Rosji stara się osłabić zaufanie do Sojuszu, twierdząc, że jego działania mogą prowadzić do niepotrzebnych ofiar wśród ludności cywilnej. Tworzenie presji – Przez wskazanie na kryzys gospodarczy i ubóstwo w Europie, propaganda ma na celu inspirowanie niezadowolenia społecznego wobec ćwiczeń NATO i presję wybranych grup społecznych (w szczególności prorosyjskich i antysystemowych) na rządy, by te ograniczyły zaangażowanie w NATO. Osłabianie obecności wojskowej NATO – Propaganda nawołuje do wycofania wojsk NATO z granicy z Białorusią, sugerując, że ich obecność może rzekomo doprowadzić do niepotrzebnej eskalacji konfliktu z Rosją. Wybrane linie perswazji: 🔴 NATO wykorzystuje ćwiczenia do destabilizacji Bałkanów. 🔴 Nieprofesjonalizm wojsk NATO stanowi poważne zagrożenie dla życia obywateli Polski. 🔴 Prowokacyjne manewry NATO mogą zerwać kruchy pokój w Kosowie i Bośni. 🔴 Ćwiczenia NATO przyczyniają się do wzrostu ubóstwa wśród Europejczyków. 🔴 NATO powinno natychmiast wycofać sprzęt i siły z granicy z Białorusią, aby uniknąć prowokowania wojny z Rosją.

Antynatowska propaganda Rosji

Antynatowska propaganda Rosji

•

2025-03-28

•

disinfopack, język polski

21/03/2025: Antynatowska propaganda Rosji wzmacnia narrację o domniemanych zagrożeniach związanych …

Indyjski łącznik. Ujawniono szlak dostaw sprzętu wojskowego do Rosji

Indyjski łącznik. Ujawniono szlak dostaw sprzętu wojskowego do Rosji

•

2025-03-28

•

Jak rosyjski przemysł zbrojeniowy omija sankcje przy wykorzystaniu indyjskiej spółki …

Kreml i Łukaszenka w roli „ofiar” – Rosyjska i białoruska propaganda atakują decyzję Polski o wycofaniu się z Konwencji Ottawskiej

Kreml i Łukaszenka w roli „ofiar” – Rosyjska i białoruska propaganda atakują decyzję Polski o wycofaniu się z Konwencji Ottawskiej

•

2025-03-26

•

W ostatnich dniach coraz częściej spotykamy się z materiałami propagandowymi, …

komentarz analityczny

3

Najnowsza aktywność

Narracja, która dzieli: chińska propaganda w służbie dezintegracji NATO

Narracja, która dzieli: chińska propaganda w służbie dezintegracji NATO

•

2025-04-17

•

W polskim środowisku informacyjnym można zaobserwować w ostatnim czasie nasilanie się narracji uderzającej w relacje transatlantyckie i promującej zacieśnianie relacji z Chinami …

komentarz analityczny

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim: Nowa odsłona propagandy Kremla Wypowiedzi Siergieja Naryszkina, szefa rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego (SVR), które padły podczas wizyty w Mińsku, wpisują się w znany już schemat propagandowych działań Kremla, oscylujących wokół narracji o rzekomym zagrożeniu ze strony państw NATO oraz uzasadnianiu rosyjskich kroków militarnych. Naryszkin, w krótkiej rozmowie z białoruskimi i rosyjskimi „mediami”, nie szczędził agresywnej retoryki opartej na manipulacji i kłamstwach. Otwarcie zapowiedział, że wszelkie działania „agresywne” ze strony Sojuszu Północnoatlantyckiego wobec Rosji lub Białorusi spotkają się z odwetem wymierzonym w cały blok, ale najsilniej dotkną „prowokatorów” – Polskę i kraje bałtyckie. W oficjalnych komunikatach rosyjskiej propagandy zwraca uwagę szczególne podkreślenie „agresywnego charakteru” tych państw. Retoryka groźby, oparta na rzekomej prowokacyjnej roli Polski i państw bałtyckich, koncentruje się na budowaniu wizerunku „wroga u granic” Rosji i Białorusi. W oparciu o skonstruowany przekaz Naryszkin grozi Polsce i krajom batyckim „odpowiedzią”. W kontekście Polski została przywołana kwestia „rozmieszczenia dwóch milionów min” wzdłuż granic z Białorusią i Obwodem Kaliningradzkim, co w optyce propagandy jest przedstawiane w fałszywym świetle jako działania ofensywne i agresywne ze strony Polski i krajów batyckich. To oczywista dezinformacja, mająca wywołać wrażenie daleko posuniętej militarnej eskalacji ze strony Warszawy. Wypowiedzi Naryszkina wpisują się w spójny wątek oficjalnej linii propagandowej Kremla: przedstawianie jakiejkolwiek aktywności Sojuszu w pobliżu granic Rosji i Białorusi jako potencjalnego zagrożenia, na które Moskwa i Mińsk mają „prawo zareagować”. Zgodnie z tą retoryką wszelkie formy zwiększenia bezpieczeństwa NATO w regionie są opisywane jako prowokacja, a Rosja i Białoruś występują wyłącznie w roli „obrońców”. Taka retoryka to również element zastraszania. Naryszkin kontynuował również dezinformację na temat rosyjskiej napaści na Ukrainę. W kontekście wojny w Ukrainie przypisał krajom zachodnim odpowiedzialność za rzekomą „eskalację”. W ten sposób Kreml od wielu lat stara się utrwalić u odbiorców fałszywe przekonanie, że to Zachód, a nie Rosja, eskaluje wojnę i jest za nią odpowiedzialny. Jednocześnie ukraińskie władze zostały zdyskredytowane przez Naryszkina i oskarżone o celowe przedłużanie wojny „dla zachowania własnej władzy” i uniknięcia odpowiedzialności za „zbrodnicze decyzje”. Retoryka Moskwy idzie dalej, sugerując, że w razie utraty zdolności wojskowych przez Ukrainę państwa zachodnie – ze szczególnym uwzględnieniem Europy Wschodniej, a w dalszej perspektywie nawet Niemiec – zostaną „rzucane przeciwko Rosji”. Kreml kreuje tym samym obraz wielkiej konfrontacji, w której Rosja, rzekomo broniąc się, jest gotowa na walkę z praktycznie całym „wrogim” Zachodem. Dezinformacja w wypowiedziach obejmowała również maskowanie zbrodni wojennych popełnianych przez Rosję. Naryszkin wypiera się faktów dotyczących ataków na cele cywilne i infrastrukturę energetyczną Ukrainy. Stwierdzenie o „pełnym wywiązywaniu się ze zobowiązań” w sprawie ataków na infrastrukturę energetyczną ma wprowadzać w błąd. Fakty wskazują na dalsze, systematyczne ostrzały obiektów ukraińskiej infrastruktury cywilnej przez stronę rosyjską. Sugestia, że Ukraina „praktycznie codziennie” atakuje rosyjskie obiekty, całkowicie pomija fakt, iż to Rosja dokonała inwazji i wielokrotnie naruszała suwerenność terytorialną Ukrainy, a ta prowadzi operację obronną. Dezinformacja i mechanizmy manipulacji Straszenie i wskazywanie „pierwszych ofiar”: Przywołanie potencjalnych ataków na Polskę i kraje bałtyckie ma budzić lęk oraz podkreślać ich rzekomą „agresywność”. Budowanie obrazu „oblężonej twierdzy”: Informacje o rosnącej aktywności wojskowej NATO przedstawiane są w Rosji i Białorusi w sposób wybiórczy, aby usprawiedliwić wzmożone zbrojenia i obecność wojsk rosyjskich w regionie. Powielanie zarzutów o „kolorowe rewolucje”: Podobnie jak w innych przypadkach, Kreml utrzymuje, że demokratyczne przekształcenia w państwach sąsiednich to efekt zachodnich ingerencji, a nie wewnętrznych aspiracji społecznych. „Obronna” narracja Rosji: Głównym celem jest przekonanie opinii publicznej, że Rosja reaguje wyłącznie na zagrożenie, a nie sama je tworzy. Z dotychczasowych działań Kremla można wnioskować, że tego typu wypowiedzi mają charakter wielowymiarowy. Mają na celu mobilizację rosyjskiej opinii publicznej – poprzez kreowanie poczucia zagrożenia zewnętrznego. Służą zastraszaniu społeczeństw i decydentów państw graniczących z Rosją – intensywne ostrzeżenia mają wpływać na opinię publiczną w tych krajach i podkopywać wiarę w skuteczność działań obronnych NATO, tworzyć atmosferę niepewności i strachu, co ma z kolei prowadzić do przyjęcia postaw koncyliacyjnych. Tego typu narracje są często elementem podgrywki informacyjnej (podgotowki), która – poprzez zmianę roli agresora i państwa zaatakowanego – buduje fundament dla „uzasadniania” potencjalnych dalszych działań eskalacyjnych ze strony Rosji. Takie przekazy służą uzasadnieniu ewentualnych kroków ofensywnych. Wypowiedzi Siergieja Naryszkina odzwierciedlają konsekwentną linię propagandową Kremla. Z jednej strony uderzają w państwa graniczące z Rosją i Białorusią, przede wszystkim w Polskę i kraje bałtyckie, przedstawiając je jako agresorów. Z drugiej – starają się ukazywać Rosję w roli „obrońcy” porządku. Takie działania dezinformacyjne są wymierzone w jedność oraz determinację krajów NATO nie tylko do utwardzania własnej polityki bezpieczeństwa, ale również do wspierania wysiłku obronnego Ukrainy. Dla państw Europy Środkowo-Wschodniej, w szczególności dla Polski, priorytetem pozostaje stanowcza odpowiedź na kolejne próby wprowadzania w błąd opinii publicznej oraz utrzymywanie spójnego, wspólnego frontu w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego w walce z dezinformacją. W obliczu eskalującej retoryki Kremla monitorowanie i szybka reakcja na wszelkie przejawy manipulacji informacjami stają się nieodłącznym elementem bezpieczeństwa. Krótki wywiad, jakiego udzielił Naryszkin, pokazuje wiodące linie perswazji Kremla. Słowa Siergieja Naryszkina, szefa rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego, cechuje agresywna retoryka wymierzona w Polskę i państwa bałtyckie. Kreml przedstawia te kraje jako „prowokatorów” w obrębie Sojuszu Północnoatlantyckiego oraz kreuje atmosferę zagrożenia, w której Rosja i Białoruś mają rzekomo „bronić się” przed działaniami NATO. Zarzuty o instalowanie ogromnej liczby min przez Polskę czy o eskalację ze strony Zachodu stanowią element szerszej kampanii dezinformacyjnej, mającej z jednej strony mobilizować rosyjską opinię publiczną, a z drugiej – zastraszać i dzielić kraje wschodniej flanki NATO. Ta narracja, utożsamiająca obronne działania NATO z „prowokacjami”, odwraca uwagę od realnych przyczyn napięć – przede wszystkim rosyjskich działań wojskowych i polityki wobec Ukrainy. Groźby kierowane do Polski i państw bałtyckich są częścią szerszej strategii propagandowej, która ma wpłynąć na spójność Sojuszu oraz osłabić zaangażowanie społeczeństw europejskich w pomoc Ukrainie. W odpowiedzi kluczowa pozostaje wzmożona współpraca sojusznicza, rzetelne informowanie opinii publicznej oraz konsekwentne dementowanie fałszywych przekazów.

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim

•

2025-04-15

•

Naryszkin grozi Polsce i krajom bałtyckim: Nowa odsłona propagandy Kremla Wypowiedzi Siergieja Naryszkina, szefa rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego (SVR), które padły dzisiaj …

komentarz analityczny

Kirył Mołczanow – propagandysta na usługach Kremla

Kirył Mołczanow – propagandysta na usługach Kremla

•

2025-04-10

•

Kim jest Kirył Mołczanow? Kirył Mołczanow to ukraiński politolog i publicysta, który związał się z rosyjskim aparatem propagandowym. W 2022 roku, po …

komentarz analityczny

„580 kg strachu” – Przechwycenie czy inscenizacja? Skoordynowana operacja propagandowa Rosji i Białorusi

„580 kg strachu” – Przechwycenie czy inscenizacja? Skoordynowana operacja propagandowa Rosji i Białorusi

•

2025-04-08

•

Rosyjski i białoruski aparat propagandy prowadzą skoordynowane działania informacyjne oparte na rzekomym udaremnieniu przemytu dużej ilości materiałów wybuchowych (pentrytu) na granicy białorusko-polskiej, …

komentarz analityczny

Rosyjska propaganda od lat wykorzystuje rozmaite narzędzia dezinformacji i manipulacji, by wpływać na nastroje zarówno wewnątrz własnego kraju, jak i poza jego granicami. W ostatnich latach szczególnie widoczne stało się kreowanie wizerunku Polski jako państwa agresywnego, przygotowującego się do otwartego konfliktu z Federacją Rosyjską. Zarówno oficjalne „media”, jak i mniej formalne kanały propagandy rozpowszechniają w tym celu przekaz, w którym Polska przedstawiana jest jako „napastnik” – kraje NATO (ze szczególnym uwzględnieniem Warszawy) mają rzekomo planować działania militarne wymierzone w Rosję. Poniżej wyjaśniamy, w jaki sposób rosyjska propaganda manipuluje opinią publiczną, korzystając z emocjonalnego języka i wybiórczych cytatów, oraz jak te zabiegi służą interesom Kremla. Atak na emocje: wzbudzanie strachu i poczucia zagrożenia Jednym z najbardziej jaskrawych przykładów rosyjskiej dezinformacji jest publikacja w serwisie RIA Novosti (4 kwietnia), przypisywana Wiktorowi Żdanowowi. Tekst ten już we wstępie stawia tezę, że Polska rzekomo „nie ukrywa”, iż przygotowuje się do bezpośredniego konfliktu z Rosją. Dowodzi tego m.in. przez przytaczanie wypowiedzi generałów i polityków w sposób wybiórczy i wyjęty z kontekstu. RIA Novosti niemal od pierwszych zdań buduje wrażenie, że Polska: „…nie ukrywa, że chce być gotowa na bezpośredni konflikt z Rosją i pieniędzy na to nie pożałuje.” Taki sposób formułowania informacji ma za zadanie zasugerować, że polskie władze z rozmysłem dążą do konfrontacji. Propaganda celowo wyklucza jakiekolwiek informacje, które mogą sugerować, że wzmocnienie polskiej armii może wynikać z obaw związanych z agresywnymi działaniami Rosji w regionie i jest po prostu elementem polityki obronnej. Prognozy o nadciągającej wojnie: propaganda wielokrotnie przywołuje wizję rychłego starcia i tym samym wprowadza narrację, że konflikt jest nie tylko realny, ale właściwie prawie pewny. Jak to działa na emocje czytelnika? Kiedy propaganda wielokrotnie powtarza tezę, że Polska buduje siłę tylko po to, by „zaatakować Rosję”, odbiorca może nabrać przekonania, że Warszawa jest sprawcą eskalacji – nie państwem odpowiadającym na zagrożenia. Wybiórcze cytaty: przykłady manipulacji wypowiedziami ekspertów Rosyjska propaganda często posługuje się na użytek „legitymizacji” narracji autorytetami (np. polskimi generałami czy politykami), tyle że przywołuje ich słowa wybiórczo, pozbawiając je kontekstu lub przedstawiając w fałszywym świetle. Propaganda powołuje się na wypowiedzi generałów Komornickiego, Łukowskiego, Kukuły, które selektywnie dobiera, wycina z kontekstu i interpretuje tak, by wzmacniać główne przesłanie, że Polska szykuje się do konfliktu, ale jest do niego nieprzygotowana. W przytaczanym artykule pojawia się np. wypowiedź polskiego generała: „Jeśli nie będzie pokoju i rozłam w NATO będzie kontynuowany, Rosja zaatakuje kraje bałtyckie. Może to nastąpić pod koniec bieżącego roku lub na początku następnego.” W materiale RIA Novosti wypowiedź gen. Komornickiego została przedstawiona w mylącym kontekście jako „dowód” na „antyrosyjską histerię” w Polsce. Tymczasem – jak wskazują oryginalne źródła – generał w swojej wypowiedzi podkreślał wyłącznie konieczność wzmacniania obronności w całym regionie. Rosyjska propaganda odwraca wydźwięk wypowiedzi, aby wpisać ją w „uzasadnienie” tez o nieracjonalnej i prowokacyjnej polityce Warszawy. Propaganda cytuje wyłącznie te fragmenty wypowiedzi polskich wojskowych czy polityków, które mogą wzmocnić narrację o „wywoływaniu konfliktu”. Taki wybiórczy dobór wypowiedzi buduje jednostronną opowieść, w której Polska jest przedstawiana jako wywołująca napięcie, a działania Rosji są ukazywane w fałszywym kontekście działań rzekomo obronnych lub w ogóle nie są wzmiankowane. Emocjonalny język i etykietowanie: „antyrosyjska histeria” Klasyczną techniką propagandową jest używanie nacechowanych negatywnie słów w odniesieniu do działań czy poglądów drugiej strony. W omawianym tekście pada m.in. określenie: „Jednocześnie w kraju nasila się antyrosyjska histeria.” Słowo „histeria” ma wywoływać poczucie, że reakcje Polski są irracjonalne i przesadzone. Ma ono silne zabarwienie emocjonalne, sugerujące przesadne, nieracjonalne działanie. Nie są przywoływane żadne dowody na poparcie tezy o „histerii”, a przekaz opiera się na straszeniu czytelnika perspektywą nieuchronnego konfliktu. W propagandzie pojawiają się ponadto wyrażenia typu: „zostało to ogłoszone na długo przed…”, „skazana na zagładę strategia”, „nie ma powodu, aby sądzić…”. To wszystko terminy wartościujące, mające wywoływać silne emocje (lekceważenie, lęk, niechęć). Efekt perswazyjny w takim przypadku to wywołanie negatywnych skojarzeń wokół Polski poprzez nacechowane słowa i częste podkreślanie „złowrogich” aspektów. Tworzenie opozycji „My–Oni” W tekście wyraźnie buduje się obraz Polski jako państwa „nastawionego na agresję”. Już we wstępie artykułu czytamy: „Moskwa, 4 kwietnia – RIA Novosti, Wiktor Żdanow. Polska buduje potencjał militarny. Warszawa nie ukrywa, że chce być gotowa na bezpośredni konflikt z Rosją i pieniędzy na to nie pożałuje.” Występuje tu jednoznaczne przeciwstawienie: Rosja versus Polska (oraz szerzej – NATO). Propaganda nie podaje innego wyjaśnienia niż chęć konfrontacji, co wzmacnia fałszywe wrażenie, że działania modernizacyjne w polskiej armii służą wyłącznie do zaogniania relacji. Umniejszanie powodów lub dyskredytacja działań Polski Przykład artykułu z RIA Novosti pokazuje, jak rosyjska propaganda wykorzystuje emocje, wybiórcze cytaty i brak kontekstu, by przekonać odbiorców, że Polska to państwo dążące do konfliktu z Rosją. Propaganda Wiktora Żdanowa w RIA Novosti służy przede wszystkim utrwaleniu obrazu Polski jako państwa przygotowującego się do agresji wobec Rosji. RIA Novosti wykorzystuje typowe dla propagandowo zorientowanych publikacji zabiegi retoryczne: Język emocjonalny i pejoratywny – określenia w rodzaju „antyrosyjska histeria”, „skazana na zagładę strategia” czy „nieunikniony pobór” tworzą atmosferę strachu i potęgują negatywny wydźwięk wobec polskich działań. Wybiórcze cytowanie i dane liczbowe – prezentacja tylko takich wypowiedzi generałów czy danych, które wzmacniają główną tezę o potencjalnym chaosie i braku poparcia społecznego w Polsce. Budowanie wizerunku Polski jako agresora – całą rozbudowę potencjału wojskowego pokazuje się jako militarną prowokację wymierzoną w Rosję, co ma wzmacniać lęk rosyjskiego (i szerszego) odbiorcy. Zasiewanie wątpliwości co do skuteczności sojuszy i realnych możliwości Polski – ma to celowo wywoływać obraz izolowanej i rozchwianej politycznie Warszawy. Rosyjskie ośrodki propagandowe kreują dychotomiczną oś narracyjną: „Polska i Zachód” po jednej stronie oraz „Rosja” po drugiej. W publikacjach tych konsekwentnie eksponuje się tezę, że Polska zbroi się nie w celach obronnych, lecz by doprowadzić do otwartego starcia militarnego. W tym celu używa się języka nasyconego emocjami i wyrażeń w rodzaju „antyrosyjska histeria” czy „skazana na zagładę strategia”, co wywołuje w odbiorcach poczucie lęku, zagrożenia i niepewności. Kolejną cechą tej propagandy jest selektywny dobór wypowiedzi polskich generałów, polityków i ekspertów. Cytuje się wyłącznie fragmenty, które – wyrwane z kontekstu – mogą zostać odczytane jako dowód planowania agresywnych działań. Z drugiej strony pomija się wszelkie opinie i informacje wyjaśniające motywy rozbudowy potencjału obronnego Polski. Publikacje rosyjskie niejednokrotnie powołują się na pseudobadania rzekomo dowodzące, iż zdecydowana większość Polaków jest przeciwna polityce obronnej rządu. Nie wskazuje się przy tym, kto przeprowadził badanie, na jakiej próbie i przy użyciu jakich metod. Tego rodzaju praktyki mają wzbudzić wrażenie, że działania polskich władz są nie tylko błędne, ale i niepopierane społecznie. Równocześnie rosyjska propaganda utrwala przekaz, jakoby Polska, pomimo znaczących wydatków na obronność, była nieprzygotowana na wypadek realnego konfliktu. W publikacjach często przytacza się szacunki o niskiej wytrzymałości polskiej armii i braku odpowiednich zapasów amunicji. W ten sposób – z jednej strony – buduje się obraz Polski jako państwa nieodpowiedzialnego i słabo zorganizowanego, a z drugiej – kreuje się przekonanie, że jej zbrojenia nie mają większego sensu, bo nie dość, że prowokują wojnę, to są skazane na porażkę. W efekcie tych zabiegów powstaje spójna, lecz fałszywa propagandowa narracja: Polska jawi się jako „rozchwiany i niebezpieczny sąsiad”, który bez trudu mógłby sprowokować Rosję do działań militarnych. Taki przekaz służy zarówno wewnętrznie – konsolidując społeczeństwo rosyjskie w obliczu fikcyjnego zagrożenia – jak i zewnętrznie – podważając wiarygodność Polski w oczach innych państw czy opinii międzynarodowej. Wielu odbiorców, zwłaszcza w Rosji, przyjmuje przekaz oficjalnych mediów państwowych za wiarygodny. Rosyjska propaganda od lat stosuje różnorodne techniki perswazyjno-manipulacyjne; w ostatnim czasie koncentruje się na budowaniu wizerunku Polski jako państwa agresywnego, rzekomo gotowego na bezpośredni konflikt z Rosją. Analiza przykładów publikacji z rosyjskich źródeł – takich jak tekst RIA Novosti – pozwala wskazać, w jaki sposób dochodzi do zniekształcania rzeczywistości i wzmacniania dezinformacji o Polsce i jej polityce obronnej.

Od „antyrosyjskiej histerii” do „agresji” – jak propaganda RIA Novosti zniekształca polską politykę obronną

Od „antyrosyjskiej histerii” do „agresji” – jak propaganda RIA Novosti zniekształca polską politykę obronną

•

2025-04-04

•

Rosyjska propaganda od lat wykorzystuje rozmaite narzędzia dezinformacji i manipulacji, by wpływać na nastroje zarówno wewnątrz własnego kraju, jak i poza jego …

komentarz analityczny

Tag: publicystyka

Indyjski łącznik. Ujawniono szlak dostaw sprzętu wojskowego do Rosji
Jak rosyjski przemysł zbrojeniowy omija sankcje przy wykorzystaniu indyjskiej spółki Park Controls & Communications. Niniejsze śledztwo, przeprowadzone przez społeczność wywiadowczą wolontariuszy InformNapalm na podstawie danych cyberwywiadu (CYBINT) uzyskanych od ukraińskiej grupy hakerów 256 Cyber Assault Division, ujawnia schemat dostaw objętego sankcjami sprzętu do rosyjskiego kompleksu wojskowo-przemysłowego oraz opisuje mechanizm jego demaskacji. W warunkach globalnego reżimu…
2025-03-28
Dezinformacja: Białoruś i Rosja bronią Ukrainę przed agresywną Polską
Dezinformacja: Białoruś i Rosja bronią Ukrainę przed agresywną Polską W ostatnim czasie media społecznościowe i kanały informacyjne powiązane z Rosją i Chinami intensyfikują kampanię propagandową skierowaną do krajów MENA (Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej), przedstawiając Polskę jako agresora, a Białoruś i Rosję jako obrońców Ukrainy. W powiązanych z Moskwą i Pekinem źródłach propagandowych można dostrzec…
2024-11-08
Rosyjska operacja wpływu w Izraelu: Nowa partia imigrancka, rozłam społeczny i agitacja wśród Arabów.
Niedawny wyciek dokumentów z moskiewskiej firmy Social Design Agency (SDA), która prowadzi kampanie dezinformacyjne na zlecenie Kremla, odsłania szeroko zakrojony rosyjski plan wpływów wymierzony w Izrael. Z ujawnionych materiałów wynika, że działania te miały na celu nie tylko szerzenie dezinformacji w internecie, ale także utworzenie fizycznego przedstawicielstwa w Izraelu, wywieranie wpływu na wybranych polityków, aby…
2024-10-06
Groźby nuklearne Putina a metoda paraliżowania.
Szantaż nuklearny Putina to tylko jeden z elementów szerszej strategii informacyjnej Kremla, która od dawna opiera się na zarządzaniu strachem i dezinformacji. Rosja regularnie stosuje techniki psychologiczne, mające na celu wywołanie strachu i niepewności wśród adresatów. Kluczowym narzędziem w arsenale Kremla są operacje propagandowe, które mają na celu zmuszenie społeczeństw zachodnich do zwątpienia w sens…
2024-09-27
Niemiecka propaganda wymierzona w Polskę w 1939 roku.
Rocznica niemieckiej napaści na Polskę w 1939 roku: Pamięć i propaganda. Wraz z upływem kolejnej rocznicy wybuchu II wojny światowej, upamiętniamy wydarzenia z 1 września 1939 roku, kiedy to wojska niemieckie brutalnie zaatakowały Polskę. Ta data na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako początek jednego z najtragiczniejszych okresów w historii ludzkości. Dla Polski była to…
2024-09-01
“Polskie Guantanamo” – Działania informacyjne rosyjskiego aparatu wpływu w legendowaniu Pablo Gonzaleza (Paweł Rubcow)
Wstęp Pablo Gonzalez (Paweł Rubcow) 28 lutego 2022 roku Pablo González Yagüe został aresztowany przez ABW podczas zbierania materiałów na granicy polsko-ukraińskiej. Postawiono mu zarzut prowadzenia działalności wywiadowczej na rzecz GU (GRU). W polskiej debacie publiczne umknął fakt, że podobny zarzut (pomocnictwa w szpiegostwie) postawiono również innej osobie – jego partnerce i współpracowniczce, będącej obywatelką Polski. Wobec…
2024-08-13
Propaganda Pekinu: Chiny, Rosja, Iran i Korea Północna „ofiarami Zachodu”.
Chińska propaganda przybiera na sile, starając się przedstawiać Zachód, a szczególnie Stany Zjednoczone, jako główne zagrożenie dla światowego pokoju. Analiza najnowszej odsłony ataków propagandowych Pekinu wskazuje wiele technik manipulacyjnych, mających na celu zniekształcenie rzeczywistości i wywołanie strachu u anglojęzycznych adresatów operacji. Komentarz analityczny #ChinaWatch: Analiza chińskiej propagandy opartej na cytowaniach z „publicystyki’ Zhenga Yongniana –…
2024-07-31
Fałszywe gołębie pokoju w Parlamencie Europejskim?
Procesy decyzyjne wyborców są zależne od emocji. Jedną z technik w działaniach psychologicznych kwalifikowanych do FIMI (Foreign Information Manipulation and Interference) jest oddziaływanie na stan emocjonalny odbiorców-wyborców. Jedną ze stosowanych technik jest zastraszanie, które w ostatnich miesiącach jest szczególnie widoczne w działaniach rosyjskiego PSY OPSu. Aparat wpływu Kremla kieruje informacje wywołujące lęk (obawa przed wojną…
2024-06-07
Białoruska propaganda historyczna wymierzona w Polskę
W przyszłym roku w lipcu mija 30 lat od objęcia władzy na Białorusi przez Aleksandra Łukaszenkę (lipiec 1994). Jest to pewien ewenement jak na okres sprawowania władzy przez postsowieckich prezydentów. Pomimo izolacji międzynarodowej dyktator cieszy się zdrowiem, a rządzi już dłużej niż chociażby Leonid Breżniew lub Józef Stalin. Białoruski prezydent zawsze w swojej polityce traktował…
2023-11-07
Propaganda orężem wpływu społecznego Rosji
Propaganda była i jest jednym z najważniejszych instrumentów przekonywania ludzi i kształtowania ich postaw w każdej dziedzinie życia – zwłaszcza podczas sytuacji kryzysowych czy konfliktów zbrojnych. Wstęp Jest od wieków nieodłącznym elementem zmian, często wspierając rządy, gdy tracą poparcie, ratuje nastroje społeczne, indoktrynuje wroga oraz szerzy nowe ideologie. Umiejętność wpływania na zachowanie innego człowieka lub…
2023-10-14