Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Gruzji (sierpień 2025)
W sierpniu 2025 roku przestrzeń informacyjna Gruzji była zdominowana przez dwa główne nurty propagandowe: wewnątrzpolityczny, koncentrujący się na dyskredytowaniu opozycji i organizacji społecznych, oraz zewnętrzny – wymierzony w Zachód i jego obecność w regionie. Oba kierunki stanowiły spójną całość rosyjskiej strategii komunikacyjnej, której celem pozostaje osłabienie zaufania do struktur euroatlantyckich, utrwalenie przekonania o nieuchronności rosyjskiej dominacji oraz normalizacja rosyjskich wpływów w Gruzji.
Emocjonalny rdzeń przekazów opierał się na trzech mechanizmach: zastraszaniu (wizja wojny i utraty neutralności), obwinianiu (przedstawianie Zachodu jako inspiratora chaosu) oraz usprawiedliwianiu (obrona prorządowych działań jako „ochrony suwerenności”). Z perspektywy odbiorcy rosyjska narracja miała przede wszystkim zniechęcić do oporu wobec Rosji i podtrzymać przekonanie, że współpraca z Zachodem prowadzi do destabilizacji.
Główne osie propagandy
1. Demonizacja opozycji i NGO
Gruzińska przestrzeń medialna, zwłaszcza kontrolowane przez rząd stacje i portale, intensyfikowała ataki na przedstawicieli opozycji oraz organizacje społeczne. Wykorzystywano do tego sponsorowane treści w mediach społecznościowych i emisje w prorządowych kanałach, m.in. POSTV, które rozpoczęło emisję programu o rzekomym „deep state”. Bohaterami ataków byli m.in. Aleko Elisashvili, Irakli Kupradze, Paata Burchuladze i Levan Khabeishvili.
Równocześnie w mediach prorosyjskich utrwalano narrację o NGO jako zagrożeniu bezpieczeństwa wewnętrznego, oskarżając je o finansowanie protestów i destabilizację. Przekaz ten służył delegitymizacji społeczeństwa obywatelskiego i miał przygotować grunt pod ograniczenia zagranicznego finansowania.
2. Antyzachodnie ramy interpretacyjne
Drugi filar rosyjskiej operacji opierał się na systematycznym podważaniu wiarygodności Zachodu. Najczęściej pojawiały się następujące motywy:
- „Drugi front przeciw Rosji” – Zachód, zwłaszcza USA i Wielka Brytania, miał rzekomo przygotowywać Gruzję do otwarcia nowego frontu wojny. Narracja ta wzmacniała lęk przed utratą neutralności.
- „Nieskuteczność Zachodu” – ukazywano porażki technologii i strategii NATO, sugerując, że wsparcie militarne dla Ukrainy jest bezużyteczne.
- „Ingerencja w sprawy wewnętrzne” – szczególnie atakowano USAID i brytyjską ambasadę, oskarżając o finansowanie „ekstremistów”.
- „Zachód destabilizuje Kaukaz” – protesty w Gruzji, Armenii i Azerbejdżanie przedstawiano jako element amerykańskiego planu chaosu w regionie.
- „Rosja jako ofiara dezinformacji” – sugerowano, że Londyn i Waszyngton finansują antyrosyjskie kampanie medialne, by odwrócić uwagę od „prawdziwych” manipulacji Zachodu.
3. Rewizjonizm historyczny
W rocznicę wojny z 2008 roku premier Irakli Kobakhidze powtórzył tezę, że konflikt został sprowokowany przez Micheila Saakaszwilego działającego na polecenie USA. Rosję przedstawiano jako „siły pokojowe”, które jedynie „reagowały na agresję”. Tego rodzaju narracje historyczne mają długofalowy charakter, służąc relatywizacji rosyjskiej agresji i przenoszeniu winy na Zachód.
4. Operacje kompromitujące i fabrykacje
W sierpniu odnotowano wzmożone użycie treści generowanych przez AI, memów i zmanipulowanych materiałów wideo. Ich celem było ośmieszenie i kompromitacja liderów opozycji. Fałszywe cytaty przypisywane zachodnim politykom – jak rzekome słowa kongresmena Joe Wilsona chwalącego Putina – wzmacniały przekonanie o rzekomym poparciu Zachodu dla rosyjskich działań.
5. Wątek moralny i obyczajowy
Wykorzystywano również treści o charakterze skandalicznym, jak fałszywe doniesienia o prezydent Mołdawii Mai Sandu, mające wzbudzić emocje i odrażać opinię publiczną od przywódców państw prozachodnich. Takie narracje odwoływały się do wartości konserwatywnych, budując wizerunek Zachodu jako moralnie upadłego i obcego.
Aspekt cyberbezpieczeństwa
Nowym elementem sierpniowych obserwacji było potwierdzenie działalności rosyjskiej grupy APT „Curly COMrades”, odpowiedzialnej za włamania do instytucji rządowych i sądów w Gruzji oraz Mołdawii. Zastosowane techniki – długotrwałe utrzymywanie dostępu, redundancja metod, stopniowe pozyskiwanie danych – wskazują na wysoką dojrzałość operacyjną i powiązania z rosyjską strategią geopolityczną. Grupa ta stanowi istotne zagrożenie dla bezpieczeństwa informacyjnego i instytucjonalnego regionu.
Komentarz analityczny
Rosyjskie działania w infosferze Gruzji w sierpniu 2025 roku charakteryzowały się jeszcze większą integracją przekazów propagandowych – antyzachodnie narracje, dezinformacja wewnętrzna i operacje cybernetyczne wzajemnie się wzmacniały. Celem nadrzędnym pozostaje antagonizacja społeczeństwa i utrzymanie politycznego dryfu Gruzji w stronę Rosji, przy jednoczesnym osłabieniu zaufania do struktur demokratycznych.
Rosyjskie komunikaty nie tylko powielają schematy znane z wcześniejszych miesięcy, ale coraz częściej są lokalnie adaptowane – wkomponowywane w wewnętrzne konflikty i emocje społeczne, co czyni je bardziej wiarygodnymi. W efekcie propaganda rosyjska przestaje być postrzegana jako zewnętrzna ingerencja, a zaczyna funkcjonować jako „wewnętrzny głos rozsądku”.
Projekt MUGA – Gruzja
Publikacja powstała na podstawie bieżącego monitoringu środowiska informacyjnego Gruzji, realizowanego w ramach projektu MUGA – moduł II („Śledztwa cyfrowe i analiza operacji wpływu na rzecz bezpieczeństwa środowiska informacyjnego społeczeństw Mołdawii, Ukrainy, Gruzji i Armenii”).
Projekt jest realizowany przez Fundację INFO OPS Polska oraz DFRLab (Atlantic Council).
Działania finansowane są z budżetu państwa w ramach konkursu Ministra Spraw Zagranicznych RP „Dyplomacja publiczna 2024–2025 – wymiar europejski i przeciwdziałanie dezinformacji”. Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autorów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.
