Disinfo Digest

Kreml nasilił kampanię informacyjno-psychologiczną wymierzoną w Polskę i społeczeństwa zachodnie. …

Jawny werbunek GRU na Telegramie. Operacja prowadzona także w Polsce

•

2025-10-06

•

Rosyjski wywiad wojskowy (GRU) prowadzi operację jawnego werbunku informatorów i …

Rosyjski aparat propagandowy od lat prowadzi zorganizowaną kampanię dezinformacyjną wymierzoną w polską politykę bezpieczeństwa oraz działania NATO na wschodniej flance Sojuszu. Jej głównym celem jest podważenie społecznego zaufania do struktur obronnych, osłabienie determinacji w zakresie wzmacniania zdolności militarnych oraz zniechęcenie opinii publicznej do wspierania wspólnych inicjatyw sojuszniczych. W przekazach medialnych Moskwy powtarza się zestaw schematycznych narracji, które – mimo zmieniającego się kontekstu politycznego – niezmiennie służą budowaniu fałszywego obrazu Polski i NATO jako agresorów destabilizujących sytuację w regionie. Ćwiczenia wojskowe jako „prowokacja” i „zagrożenie” Jedną z najczęściej wykorzystywanych przez Kreml narracji jest przedstawianie działań obronnych – w tym wspólnych ćwiczeń wojskowych – jako aktów prowokacyjnych. W rosyjskich mediach regularnie pojawiają się tezy, że manewry NATO mają charakter ofensywny i prowadzą do „spirali zbrojeń”, zwiększając tym samym ryzyko konfliktu zbrojnego. Tego typu komunikaty mają na celu nie tylko zbudowanie atmosfery strachu wśród odbiorców, ale również przerzucenie odpowiedzialności za rosnące napięcia na stronę zachodnią. W tej narracji Polska jawi się jako państwo lekkomyślne, które „prowokuje incydenty graniczne” i „destabilizuje sytuację w całej Europie Środkowo-Wschodniej”. Wydatki obronne jako „marnotrawstwo” Kolejnym filarem rosyjskiej propagandy jest uderzanie w społeczne postrzeganie wydatków na bezpieczeństwo. W przekazach medialnych Kremla stale powraca teza, że inwestycje w modernizację sił zbrojnych, zakup nowoczesnego uzbrojenia czy rozbudowę infrastruktury wojskowej są „marnotrawieniem środków publicznych” kosztem „realnych potrzeb obywateli”. Celem jest budowanie niechęci wobec decyzji rządu w zakresie obronności i wzmacnianie nastrojów antymilitarnych, które mogą przełożyć się na spadek poparcia społecznego dla strategicznych decyzji państwa. Odstraszanie jako „niebezpieczna prowokacja” Rosyjska dezinformacja stara się również podważyć samą ideę odstraszania jako kluczowego elementu strategii NATO. Zgodnie z narracją propagandową, obecność wojsk sojuszniczych w Polsce oraz rozmieszczanie nowoczesnych systemów obronnych to nie gwarancja bezpieczeństwa, lecz „niebezpieczna prowokacja”, która rzekomo „prowokuje Rosję do reakcji” i „zwiększa prawdopodobieństwo wojny”. Tego typu przekazy mają na celu osłabienie społecznego poparcia dla współpracy z sojusznikami i wywołanie wrażenia, że polityka odstraszania nie tylko nie chroni, ale wręcz zagraża Polsce. Manipulacja emocjami – strach i nieufność Ważnym elementem tej kampanii jest także gra na emocjach odbiorców. Propaganda konsekwentnie powiela twierdzenia, że „obecność wojsk przy granicy” wywołuje wśród Polaków „strach i niechęć”, a działania obronne „utrudniają normalne życie i budzą poczucie zagrożenia”. Tego typu przekazy mają osłabiać społeczną odporność, tworzyć atmosferę nieufności wobec instytucji państwa oraz dzielić społeczeństwo w kluczowych kwestiach dotyczących bezpieczeństwa narodowego. Strategia długofalowego wpływu Rosyjskie narracje dotyczące polskiej i natowskiej polityki obronnej nie są przypadkowe ani doraźne – wpisują się w długofalową strategię informacyjną mającą podważyć spoistość Sojuszu, zdezintegrować opinię publiczną i utrudnić Polsce podejmowanie działań wzmacniających bezpieczeństwo. Powielanie tych przekazów – często w subtelnej formie przez kanały społecznościowe czy prorosyjskie portale – stanowi element wojny informacyjnej, której celem jest nie tylko dezinformacja, ale również wpływanie na procesy decyzyjne wewnątrz państw Zachodu. W obliczu rosnących zagrożeń hybrydowych świadomość tych mechanizmów staje się kluczowa. Dezinformacja wymierzona w politykę obronną Polski i NATO to nie tylko kwestia fałszywych narracji, ale także próba strategicznego osłabienia zdolności państw demokratycznych do reagowania na realne zagrożenia. Skuteczna odpowiedź wymaga więc nie tylko działań militarnych, ale i systemowego wzmacniania odporności informacyjnej społeczeństwa.

Rosyjska propaganda demonizuje politykę obronną Polski i NATO

•

2025-10-03

•

Rosyjski aparat propagandowy od lat prowadzi zorganizowaną kampanię dezinformacyjną wymierzoną …

Pułk Kalinowskiego w kremlowskiej machinie propagandy

•

2025-10-01

•

Kreml i prorosyjskie media od lat konsekwentnie rozwijają narrację mającą …

Spisek Georgescu–Potra. Rosyjska operacja hybrydowa przeciwko Rumunii

•

2025-09-30

•

Komentarz analityczny: Hybrydowa wojna przeciwko demokracji rumuńskiej Niniejszy komentarz analityczny …

Delegitymizacja i dezinformacja w reakcji na głos Polski na forum ONZ

•

2025-09-26

•

Ataki reputacyjne rosyjskiej propagandy wymierzone w postrzeganie Polski. Wystąpienia prezydenta …

Polska i ONZ w rosyjskiej propagandzie

•

2025-09-24

•

Analiza narracji po wystąpieniu Polski na forum ONZ. Wystąpienie prezydenta …

„Desant NATO w Odessie i okupacja Mołdawii”. Służba Wywiadu Zagranicznego Rosji w operacji wpływu na wybory w Mołdawii

•

2025-09-23

•

Rosyjska propaganda w ostatnich tygodniach uderzyła w nowy ton, lecz …

„Zachodni” głos w służbie rosyjskiej propagandy: przypadek Warrena Thorntona w arabskiej infosferze

•

2025-09-22

•

W nocy z 9 na 10 września 2025 roku doszło …

Wybrane linie perswazyjne rosyjskiego aparatu propagandowego po incydencie naruszenia przestrzeni powietrznej Estonii przez myśliwce Federacji Rosyjskiej W ostatnich dniach Estonia poinformowała o poważnym naruszeniu swojej przestrzeni powietrznej przez trzy rosyjskie myśliwce MiG-31. Zdarzenie, które trwało kilkanaście minut i miało miejsce nad rejonem wyspy Vaindloo, wywołało zdecydowaną reakcję władz w Tallinnie i sojuszników z NATO. Estonia wezwała rosyjskiego dyplomatę i uruchomiła procedurę konsultacji w ramach artykułu 4 Traktatu Północnoatlantyckiego. NATO oceniło incydent jako niedopuszczalną prowokację. Rosja – zgodnie z przewidywaniami – odpowiedziała własnym zestawem narracji propagandowych, mających zarówno rozmyć odpowiedzialność, jak i uderzyć w wiarygodność Estonii i Zachodu. Zaprzeczanie i minimalizacja Pierwszym, powtarzającym się elementem rosyjskiego przekazu jest kategoryczne zaprzeczenie faktom. Moskwa utrzymuje, że żadne naruszenie nie miało miejsca, a lot odbywał się zgodnie z planem nad wodami neutralnymi. Ministerstwo Obrony Rosji powołuje się na „obiektywne środki nadzoru”, które miały potwierdzić, że samoloty nie zboczyły z kursu. W ten sposób Rosja stara się podważyć wiarygodność doniesień estońskich i stworzyć przestrzeń dla alternatywnej interpretacji wydarzeń. Lot rutynowy, Zachód histeryzuje Kolejną linią perswazji jest podkreślanie, że przelot miał charakter rutynowy i zgodny z prawem międzynarodowym. Rosyjskie media przekonują, że myśliwce miały włączone wszystkie systemy nawigacyjne, a ich obecność w rejonie Bałtyku nie miała nic wspólnego z prowokacją. W tym kontekście reakcja Estonii i NATO określana jest jako „histeryczna” i motywowana „rusofobicznymi fobiami”. Tego rodzaju narracja ma na celu zdyskredytowanie zachodnich instytucji i przedstawienie ich jako nadmiernie nerwowych i nieprofesjonalnych. Prowokacja informacyjna Rosja stara się również osadzić incydent w szerszym kontekście, sugerując, że cała sprawa to element prowokacji informacyjnej Zachodu. Według rosyjskich komentatorów i dyplomatów, Tallinn i sojusznicy z NATO wykorzystują rzekome naruszenie przestrzeni powietrznej jako pretekst do dalszej eskalacji i uzasadnienia zwiększonej obecności wojskowej na wschodniej flance. Tego typu narracja ma uwiarygodnić tezę, że to Zachód potrzebuje napięcia i pretekstu do militaryzacji regionu. Zachód eskaluje, Rosja zachowuje spokój W przekazie rosyjskim konsekwentnie powtarza się wątek kontrastu: Moskwa rzekomo zachowuje spokój i działa zgodnie z procedurami, podczas gdy NATO i Estonia eskalują konflikt. Kremlowska propaganda podkreśla, że rosyjskie myśliwce nie podejmowały agresywnych działań i nie stwarzały realnego zagrożenia. Ten zabieg ma służyć budowaniu obrazu Rosji jako państwa stabilnego i odpowiedzialnego, przeciwstawionego „nerwowemu i awanturniczemu” Zachodowi. Powtarzanie schematu Nieprzypadkowo rosyjskie media zestawiają incydent z wcześniejszymi naruszeniami przestrzeni powietrznej w Polsce czy Rumunii. Przekaz konstruowany jest w taki sposób, aby pokazać, że Zachód od miesięcy stosuje ten sam schemat oskarżeń, tworząc narrację o „ciągłych rosyjskich prowokacjach”. Ma to osłabić powagę sprawy i wywołać wrażenie, że jest to kolejny odcinek tej samej propagandowej gry. Strach jako narzędzie polityczne Wreszcie rosyjskie komentarze sugerują, że nagłaśnianie incydentu służy Zachodowi przede wszystkim do straszenia własnych społeczeństw. Ma to uzasadniać zwiększone wydatki na obronność, dalsze utrzymywanie sankcji wobec Moskwy i mobilizowanie opinii publicznej przeciwko Rosji. Kreml buduje więc obraz sytuacji, w której to Zachód instrumentalnie wykorzystuje incydenty graniczne, aby wciągnąć własnych obywateli w spiralę strachu i napięcia. Wnioski Analiza reakcji rosyjskiej propagandy pokazuje, że Moskwa konsekwentnie stosuje znane linie perswazyjne: zaprzeczanie, minimalizację, atak na wiarygodność przeciwnika, oskarżanie o prowokację oraz przedstawianie siebie jako strony spokojnej i odpowiedzialnej. W szerszym wymiarze narracje te mają jeden cel – rozmyć odpowiedzialność Rosji, zaszczepić wątpliwości wśród odbiorców międzynarodowych i utrwalić wizerunek NATO jako agresora.

Rosyjska propaganda po incydencie naruszenia przestrzeni powietrznej Estonii

•

2025-09-21

•

Wybrane linie perswazyjne rosyjskiego aparatu propagandowego po incydencie naruszenia przestrzeni …

RT Arabic wykorzystuje anonimowe „polskie” głosy, by szerzyć antyukraińskie narracje Na początku września 2025 roku doszło do poważnego naruszenia polskiej przestrzeni powietrznej. Podczas rosyjskiego ataku na Ukrainę grupa dronów, zidentyfikowanych przez stronę polską jako rosyjskie, wleciała na terytorium Rzeczypospolitej. Zostały one zneutralizowane przez polskie siły obrony powietrznej we współpracy z NATO. Premier Donald Tusk oświadczył, że incydent miał charakter celowy, i wezwał obywateli, aby nie ulegali rosyjskiej dezinformacji. Odrzucił pojawiające się oskarżenia kierowane wobec Ukrainy, jednoznacznie wskazując, że odpowiedzialność ponosi Federacja Rosyjska. Wystąpienie to stanowiło element działań Polski zmierzających do utrzymania solidarności z Ukrainą oraz zapewnienia zarówno opinii publicznej, jak i sojuszników, że prowokacje Moskwy nie doprowadzą do podziałów. Reakcja rosyjska miała charakter defensywny i przewidywalny. Rzecznik Kremla Dmitrij Pieskow określił wypowiedź premiera jako „nic nowego”, zarzucając Warszawie i innym stolicom europejskim formułowanie bezpodstawnych oskarżeń. Rosyjskie Ministerstwo Obrony zaprzeczyło, jakoby atak był wymierzony w Polskę, wskazując, że nie planowano celów na jej terytorium. Argumentowano także, że zasięg użytych dronów nie przekracza 700 kilometrów, co miało sugerować przypadkowy charakter naruszenia. Z kolei Sztab Generalny Białorusi wysunął tezę, iż ukraińska wojna elektroniczna miała „wepchnąć” drony w białoruską przestrzeń powietrzną, co przedstawiano jako rzekomą prowokację Kijowa, a nie działania Moskwy. Takie komunikaty wpisywały się w skoordynowaną kampanię dezinformacyjną, której celem było rozmycie faktów i przerzucenie odpowiedzialności z Rosji na inne podmioty.

Drony i dezinformacja. “Anonimowe polskie głosy” w RT Arabic

•

2025-09-17

•

Na początku września 2025 roku doszło do poważnego naruszenia polskiej …

W ostatnich dniach prorosyjskie organizacje działające w Polsce intensywnie rozpowszechniają narracje dezinformacyjne dotyczące incydentu naruszenia polskiej przestrzeni powietrznej przez niezidentyfikowane obiekty typu dron. Zamiast wskazywać na odpowiedzialność Moskwy, przekazy te mają na celu rozmycie faktów, przerzucenie winy na inne podmioty i podważenie zaufania społecznego do instytucji państwowych. Ukraina jako „prowokator” Jedną z kluczowych narracji jest teza, że atak miał zostać przeprowadzony przez Ukrainę. Według rozpowszechnianych treści, był to rzekomy „odwet” Kijowa za odmowę wysłania polskich żołnierzy na front. Przekaz ten ma na celu skłócenie społeczeństwa polskiego z Ukraińcami oraz podsycanie nastrojów antyuchodźczych. „Zachód inscenizuje ataki” Innym elementem propagandy jest sugestia, że incydent został inscenizowany przez Zachód, aby „wciągnąć NATO do wojny”. Tego rodzaju narracja wpisuje się w szerszą linię rosyjskiej dezinformacji, której celem jest przedstawianie Polski i sojuszników jako marionetek Stanów Zjednoczonych oraz podważanie sensu członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim. Rosja „wyłącznie reaktywna” Prorosyjskie źródła próbują również budować obraz Kremla jako państwa defensywnego, które „nie ma żadnych celów w Polsce”. Jest to klasyczna technika dezinformacyjna – poprzez negację sprawstwa Moskwa stara się odrzucić odpowiedzialność, a jednocześnie wykreować Ukrainę jako agresora. „Antyrosyjska prowokacja Zachodu” Część przekazów wskazuje wprost, że incydent miał być „antyrosyjską prowokacją” przeprowadzoną we współpracy z amerykańskimi i brytyjskimi służbami specjalnymi. Wzmacnia to narrację o „wiecznie spiskującym” Zachodzie, który rzekomo manipuluje opinią publiczną i wykorzystuje Polskę do własnych celów strategicznych. Zachodnie firmy zbrojeniowe jako „winne” Na koniec pojawia się narracja obarczająca odpowiedzialnością zachodnie koncerny zbrojeniowe. Według niej, to właśnie korporacje mają być inspiratorami „prowokacji”, aby zwiększyć sprzedaż uzbrojenia. Ten przekaz ma nie tylko podważyć zaufanie do państw sojuszniczych, ale także wzbudzić sceptycyzm wobec współpracy przemysłowo-obronnej Polski z Zachodem. Cel: chaos i podziały Analiza tych narracji pokazuje, że ich wspólnym mianownikiem jest dążenie do rozmycia odpowiedzialności Rosji i stworzenia wrażenia, że Polska padła ofiarą spisku sojuszników, a nie agresywnej polityki Kremla.

Prorosyjskie narracje w Polsce: dezinformacja wokół incydentu z dronami

•

2025-09-12

•

W ostatnich dniach prorosyjskie organizacje działające w Polsce intensywnie rozpowszechniają …

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Ukrainy (lipiec 2025) W lipcu 2025 roku przestrzeń informacyjna Ukrainy była intensywnie atakowana przez rosyjskie narracje dezinformacyjne, które miały na celu podważenie morale społeczeństwa i woli oporu. Przekazy te łączyły emocje strachu, poczucia zdrady oraz cynizmu z triumfalistycznym obrazem Rosji jako strony silnej i zwycięskiej. Całość stanowiła spójny system psychologicznego oddziaływania, którego celem było zdemoralizowanie Ukraińców, podważenie zaufania do Zachodu oraz utrwalenie obrazu nieuchronności rosyjskiego zwycięstwa. Siedem głównych osi propagandy 1. Dyskredytacja władz Ukrainy – „Zełenski jako dyktator i marionetka USA” Rosyjska propaganda systematycznie podważała autorytet prezydenta Ukrainy, przedstawiając go jako skorumpowanego i autorytarnego lidera zależnego od decyzji amerykańskich. Pojawiające się przezwiska w rodzaju „Kim Chen Ze” miały na celu jego ośmieszenie, a równocześnie delegitymizację całego systemu demokratycznego Ukrainy. 2. Zmęczenie wojną i bunt wobec mobilizacji – „represyjny aparat państwa” Przekazy skupiały się na narracjach o brutalnych metodach komisji mobilizacyjnych, rzekomych fałszywych rozkazach i przykładach protestów społecznych. Miały one podsycać strach przed represjami, budować obraz chaosu oraz przekonywać, że państwo znajduje się na granicy rozpadu wewnętrznego. 3. Rosja konsekwentnie wygrywa – „nieuchronność zwycięstwa” Podkreślano kolejne rosyjskie postępy, takie jak zajęcie Chasowego Jaru czy ofensywę pod Pokrowskiem. Utrwalano wrażenie, że Ukraina nie jest w stanie się obronić, a zwycięstwo Rosji to kwestia czasu. W propagandzie pojawiały się też przekazy o rzekomym międzynarodowym uznaniu aneksji okupowanych terytoriów. 4. Technologiczna przewaga Rosji – „precyzyjne i humanitarne uderzenia” Narracje o skuteczności rosyjskich dronów i czołgów T-90M służyły dowodzeniu nieskuteczności sankcji Zachodu. Ataki na infrastrukturę przedstawiano jako „humanitarne” i „racjonalne”, przeciwstawiając je rzekomej brutalności NATO i Ukrainy. 5. Wojna domowa i zdrajcy – „Ukraińcy przeciwko Ukraińcom” Propaganda relatywizowała rosyjską agresję, sugerując, że konflikt jest wewnętrzną „wojną domową”. Żołnierze ukraińscy byli przedstawiani jako najemnicy, przestępcy i zdrajcy, co miało osłabić solidarność społeczną. 6. Podważanie zachodniego wsparcia – „wojna do ostatniego Ukraińca” Rosyjskie przekazy eksploatowały zmęczenie opinii publicznej w Europie i USA. Narracja sprowadzała się do tezy, że Ukraina jest jedynie pionkiem w grze mocarstw, a jej przyszłość zależy od polityki Waszyngtonu, w tym od ewentualnych decyzji Donalda Trumpa. 7. Odwracanie odpowiedzialności za zbrodnie – „prowokacje i fałszywe flagi” Rosja próbowała przypisywać Ukrainie winę za ataki na cywilów, strażaków czy miejsca kultu religijnego. Prowokacje na Zakarpaciu i podpalenia obiektów sakralnych były wykorzystywane do budowy narracji o destabilizacji i rzekomym prześladowaniu mniejszości. Techniki i narzędzia wpływu Kreml stosował wachlarz zróżnicowanych instrumentów. Kluczowe były: masowe działania botów na Telegramie tworzące wrażenie społecznej akceptacji rosyjskiej obecności, rozpowszechnianie fałszywych dokumentów i deepfake’ów, wykorzystanie aplikacji szpiegowskich (np. obowiązkowego komunikatora MAX na Krymie), indoktrynacja młodzieży na okupowanych terytoriach, programy „cyfrowej okupacji” łączące cenzurę i inwigilację z narzucaniem narzędzi komunikacyjnych. Komentarz analityczny Rosyjska dezinformacja wobec Ukrainy w lipcu 2025 r. łączyła klasyczne schematy wojny psychologicznej z nowoczesnymi technikami manipulacji cyfrowej. Celem Kremla było nie tylko podważenie woli obrony, lecz także demoralizacja społeczeństwa, osłabienie więzi obywatelskich oraz zaszczepienie przekonania, że wszyscy aktorzy polityczni działają cynicznie i we własnym interesie. Konstrukcja narracyjna opierała się na dualizmie: Ukraina i Zachód jako skorumpowani, nieefektywni i cyniczni kontra Rosja jako silna, moralnie usprawiedliwiona i technicznie dominująca. Projekt MUGA – Ukraina Publikacja powstała na podstawie bieżącego monitoringu środowiska informacyjnego Ukrainy, realizowanego w ramach projektu MUGA – moduł II („Śledztwa cyfrowe i analiza operacji wpływu na rzecz bezpieczeństwa środowiska informacyjnego społeczeństw Mołdawii, Ukrainy, Gruzji i Armenii”). Projekt jest realizowany przez Fundację INFO OPS Polska oraz DFRLab (Atlantic Council). Działania finansowane są z budżetu państwa w ramach konkursu Ministra Spraw Zagranicznych RP „Dyplomacja publiczna 2024–2025 – wymiar europejski i przeciwdziałanie dezinformacji”. Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autorów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.

Lęk, zdrada, cynizm – Ukraina w rosyjskiej wojnie narracyjnej

•

2025-09-11

•

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Ukrainy (lipiec 2025) W lipcu …

Po nocnym naruszeniu polskiej przestrzeni powietrznej (9/10 IX) Kreml wdrożył skoordynowaną kampanię komunikacyjną. Jej sednem nie jest spór o fakty, lecz przejęcie kontroli nad ich interpretacją. Kreml nie ściga się dziś o prawdę faktograficzną, lecz o dominację interpretacyjną – i to w kilku precyzyjnie dobranych liniach przekazu. Sekwencja wypowiedzi była spójna i celowo ułożona. Rzecznik Władimira Putina Dmitrij Pieskow odmówił merytorycznego komentarza, sugerując jednocześnie, że UE i NATO „tradycyjnie” oskarżają Rosję bez argumentów. Równolegle resort obrony FR zapewniał, że Rosja „nie planowała celów na terytorium RP”, a zasięg użytych dronów „nie przekracza 700 km” – techniczne detale mające rozproszyć debatę i podważyć sprawstwo. Białoruski Sztab Generalny (Paweł Murawiejko) dołożył wątek o rzekomym „wepchnięciu” dronów w białoruską przestrzeń przez ukraińskie środki WRE, co miało legitymizować tezę o „przypadkowości” i „reaktywności” działań. W Warszawie chargé d’affaires FR Andriej Ordasz wezwał do „przedstawienia dowodów”, przypominając incydent z listopada 2022 r. jako narracyjny precedens. W "mediach" państwowych szybko wybrzmiała wersja o „ukraińskiej prowokacji” oraz alternatywa: „europejscy podżegacze wojenni” kontra rzekomy „proces pokojowy” wspierany przez USA. Bieżące cele strategii komunikacyjnej Kremla: 🔴Erozja zaufania publicznego – zastraszenie, podważanie wiarygodności polskich instytucji cywilnych i wojskowych poprzez mantrę „braku dowodów”, eksponowanie rzekomych sprzeczności i sugerowanie „nadmiernej reakcji”. 🔴Podsycanie nastrojów antyukraińskich – przerzucanie odpowiedzialności na Kijów: od „celowej prowokacji” po tezę, że Ukraina „wciąga” Polskę i NATO do wojny. 🔴Dezintegrowanie Zachodu – wbijanie klina między Europę a USA („europejscy podżegacze wojenni”) oraz między państwami UE/NATO, by spory o interpretację przełożyć na spory o politykę. 🔴Wymuszenie zmiany polityki – dążenie do redukcji pomocy wojskowej dla Ukrainy i rozszczelnienia reżimu sankcyjnego, co w praktyce oznacza powrót do „pragmatycznych interesów”. 🔴Legitymizacja agresji – budowanie wrażenia, że Rosja nie miała „celów w RP” i działała „wyłącznie reaktywnie”, co rozmywa sprawstwo i odwraca role sprawca–ofiara. Skuteczność tej strategii nie mierzy się liczbą przekonanych do prorosyjskich tez, lecz liczbą zniechęconych i zdezorientowanych. Incydent dronowy stał się testem odporności informacyjnej. Strategia komunikacji Kremla ponownie pokazuje, że walka toczy się nie o fakty, lecz o ich interpretację. Im szybciej instytucje państwowe i opinia publiczna będą identyfikować te mechanizmy – od negacji sprawstwa, przez przerzucanie winy, po rozgrywanie podziałów – tym trudniej będzie Kremlowi osiągnąć swój strategiczny cel.

Dominacja interpretacyjna. Jak Kreml rozgrywa incydent z dronami nad Polską

•

2025-09-11

•

sygnał

W ramach prowadzonego przez nas monitoringu komunikacji strategicznej Kremla analizowaliśmy …

Rozłam, represje, manipulacja – Mołdawia w rosyjskiej wojnie narracyjnej

•

2025-09-09

•

Rosyjskie operacje wpływu w infosferze Mołdawii (lipiec 2025) Lipiec 2025 …

English

Najnowsza aktywność

Rosyjskie operacje zastraszania: groźby nuklearne i działania psychologiczne wobec Polski

•

2025-10-08

•

Kreml nasilił kampanię informacyjno-psychologiczną wymierzoną w Polskę i społeczeństwa zachodnie. W ramach tej strategii rosyjskie media i prorosyjskie źródła systematycznie przedstawiają Polskę …

Jawny werbunek GRU na Telegramie. Operacja prowadzona także w Polsce

•

2025-10-06

•

Rosyjski wywiad wojskowy (GRU) prowadzi operację jawnego werbunku informatorów i współpracowników za pośrednictwem komunikatora Telegram. Jej przekaz przeszedł od formuły transakcyjnej, w …

Pułk Kalinowskiego w kremlowskiej machinie propagandy

•

2025-10-01

•

Kreml i prorosyjskie media od lat konsekwentnie rozwijają narrację mającą na celu zdyskredytowanie białoruskich ochotników walczących po stronie Ukrainy w ramach Pułku …

Spisek Georgescu–Potra. Rosyjska operacja hybrydowa przeciwko Rumunii

•

2025-09-30

•

Komentarz analityczny: Hybrydowa wojna przeciwko demokracji rumuńskiej Niniejszy komentarz analityczny przedstawia analizę kryzysu wyborczego w Rumunii w 2024 roku, który stanowił podręcznikowy …

Polska i ONZ w rosyjskiej propagandzie

•

2025-09-24

•

Analiza narracji po wystąpieniu Polski na forum ONZ. Wystąpienie prezydenta Karola Nawrockiego na forum Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku …