Współczesne teorie działań hybrydowych charakteryzują się licznymi metodami, wśród których jednym z najbardziej podstępnych jest wykorzystanie tendencji separatystycznych przez państwa dążące do destabilizacji swoich przeciwników. Rosja od lat stosuje tę strategię, wykorzystując różnice etniczne, językowe i kulturowe, aby osłabić jedność i stabilność krajów europejskich. Działania te są elementem szerszej kampanii mającej na celu rozsiewanie niezgody i polaryzacji w krajach, które Moskwa postrzega jako zagrożenie dla swoich interesów.
Podsycanie tendencji separatystycznych pozostaje jedną z metod działań rosyjskich służb specjalnych. Gra separatyzmem jest od lat wykorzystywana przez Rosję do destabilizacji i osłabiania krajów Europy. Kreml, poprzez swoją strategię, stara się polaryzować społeczeństwa zachodnie i wywoływać wewnętrzne konflikty w krajach objętych wrogim oddziaływaniem.
Zagrożenia związane z działalnością rosyjską koncentrują się dziś na wschodniej flance NATO, głównie w Polsce. Polska jest celem działań rosyjskich na wielu polach, w tym poprzez próbę polaryzacji społeczeństwa oraz podważania jego jedności. Działania te są zgodne z celami rosyjskich operacji wywiadowczych skierowanych przeciwko Polsce.
Potencjalne wejście w życie ustawy o „języku śląskim” budzi wątpliwości związane z zagrożeniami ze Wschodu. Wprowadzenie takiej ustawy mogłoby sprzyjać powstawaniu tendencji separatystycznych lub autonomicznych na Śląsku, co z kolei mogłoby zostać wykorzystane przez rosyjskie służby specjalne do prowadzenia operacji wywiadowczych przeciwko Polsce. Historia pokazuje, że Kreml nie waha się wykorzystywać takich sytuacji do swoich celów, co stanowi poważne wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego.
Rosyjskie działania mające na celu destabilizację krajów Europy poprzez podsycanie tendencji separatystycznych stanowią poważne zagrożenie dla stabilności i jedności państw. W kontekście Polski, szczególnie narażonej na wpływy ze Wschodu, zagrożenie to jest niezwykle istotne. Kreml, poprzez swoje służby specjalne, może wykorzystać ustawę o języku śląskim w sposób podobny do swoich działań w krajach dawnego Związku Sowieckiego, takich jak Ukraina, Gruzja czy Mołdawia. W tych państwach Rosja wspierała ruchy separatystyczne, aby osłabić ich suwerenność i wpływy zachodnie.
Na Ukrainie, Rosja wspierała separatystów w Donbasie, co doprowadziło do długotrwałego konfliktu zbrojnego i destabilizacji kraju. W Gruzji, wspieranie separatyzmu w Abchazji i Osetii Południowej pozwoliło Rosji na de facto kontrolę nad tymi regionami. Podobnie w Mołdawii, rosyjskie poparcie dla separatystów w Naddniestrzu utrzymuje region w stanie zamrożonego konfliktu.
Podobny scenariusz mógłby mieć miejsce w Polsce, gdzie wykorzystanie ustawy o języku śląskim mogłoby prowadzić do wzmocnienia ruchów autonomicznych na Śląsku. Rosyjskie służby mogłyby podsycać napięcia etniczne i kulturowe, promować narracje o dyskryminacji Ślązaków oraz wspierać lokalne inicjatywy separatystyczne. Dlatego, podejmując decyzje dotyczące wewnętrznej polityki, takie jak ustawa o języku śląskim, należy brać pod uwagę nie tylko ich lokalne konsekwencje, ale także szerszy kontekst geopolityczny i potencjalne zagrożenia zewnętrzne. Wzmacnianie jedności narodowej oraz podejmowanie działań prewencyjnych wobec zewnętrznych ingerencji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności kraju.
Katarzyna Wojda – Redakcja Disinfo Digest